هواپیمایی انگلیس قصد دارد برای تسهیل جابجایی معلولان از ویلچرهای برقی خودران استفاده کند و این کار را در فرودگاه جان اف کندی آغاز کرده است.
افراد معلول با نشستن بر روی این ویلچرها میتوانند بدون نیاز به مساعدت افراد دیگر به طور خودکار به سمت گیت های پرواز حرکت کنند.
در صورت ثمربخش بودن ارائه این خدمات در فرودگاه جان اف کندی، دامنه این کار به دیگر فرودگاهها تسری مییابد و ویلچرهای یادشده از فناوری شناسایی موانع برخوردار هستند و میتوانند عابران دیگر و اشیای گوناگون را شناسایی کنند تا جلوی برخورد با آنها گرفته شود.
ویلچرهای برقی خودران در فرودگاهها
ویلچرهای برقی خودران برای حرکت به سمت دیگر مقاصد نیز قابل برنامه ریزی هستند و یک نمایشگر نیز بر روی آنها کار گذاشته شده است که آنها بعد از به مقصد رساندن هر مسافر معلول برای سوار کردن مسافران بعدی فراخوانده میشوند که ارزش هر یک از این ویلچرها ۴۰۰۰ دلار برآورد شده است.
قرار است در آینده نزدیک این خدمات در فرودگاه هیتروی لندن نیز ارائه شوند و هزینه ارائه این خدمات به مدت ۵ سال در این دو فرودگاه ۸.۳ میلیارد دلار خواهد بود.
پژوهشگران “دانشگاه پنسیلوانیا” در پروژه جدید خود، نوعی ربات دریایی ابداع کردهاند که هزینه کمتری نسبت به رباتهای دیگر دارد و تنها با یک موتور کار میکند.
پژوهشگران “دانشگاه پنسیلوانیا” (UPenn)، نوعی قایق رباتیک طراحی کردهاند که میتوان از آن برای بررسی اقیانوسها یا انجام دادن عملیات دریایی استفاده کرد و این ربات دریایی ارزان قیمت موسوم به “مودبوت”(Modboat) میتواند تنها با استفاده از یک موتور در آب شنا کند.
“گدالیا نیژنیک”(Gedaliah Knizhnik)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ایده اصلی این پروژه، از پژوهشی به دست آمده که در سال ۲۰۱۵ انجام شده بود و از آنجا که در آزمایشگاه من، رباتهای ارزان قیمت مورد بررسی قرار میگیرند فورا از این ایده استقبال شد و ما تجربه کار با رباتهای دریایی را داشتیم؛ در نتیجه این فرصت خوبی بود تا آن را گسترش دهیم.
هدف بلند مدت این پژوهش، ابداع تعداد قابل توجهی از قایقهای رباتیک است که میتوانند کارها را به صورت گروهی انجام دهند. این پژوهش، نخستین گام در این مسیر به شمار میرود و میتواند به طراحی رباتهای دریایی کمک کند که هم کارآمد و هم مقرون به صرف هستند.
مدبوت، طراحی سادهای دارد و میتواند به صورت موثر به حرکت کردن در آب بپردازد. این ربات، از یک بدنه اصلی و دو باله تشکیل شده و میتواند تنها با استفاده از یک موتور حرکت کند.
نیژنیک ادامه داد: ربات ما، به خوبی رباتهای دیگر شنا نمیکند اما طراحی منحصر به فرد آن فقط با استفاده از یک موتور انجام شده است؛ در صورتی که معمولا رباتها حداقل به دو موتور نیاز دارند. این طراحی موجب میشود که هزینه ساخت ربات، کمتر باشد و امکان تولید تعداد قابل توجهی از آنها فراهم شود. بدین ترتیب، شنای ضعیف رباتها نیز جبران خواهد شد.
هدایت این ربات در یک جهت خاص، با تنظیم سرعت آن امکانپذیر میشود تا بدین ترتیب ربات بتواند بدن خود را به چپ یا راست بچرخاند و یا میزان حرکت بالهها را هنگام شنا تغییر دهد.
پژوهشگران، ربات خود را در مجموعهای از آزمایشها مورد ارزیابی قرار دادند و دریافتند که این ربات میتواند عملکرد خوبی داشته باشد.
نیژنیک افزود: ساخت رباتهای مقرون به صرفه، کمتر امکانپذیر میشود زیرا تجهیزات مورد نیاز برای ساخت آنها، هزینه بالایی دارند. ما در این پژوهش نشان دادهایم که چگونه میتوان طراحی منحصر به فردی را برای ساخت ربات در نظر گرفت تا به ابزاری کاربردی تبدیل شود.
حال که در این پژوهش نشان دادهایم رباتی با این طراحی میتواند به خوبی کار و شنا کند، باید به این فکر باشیم تا آن را در مکانهای مورد نظر خود به کار بگیریم. ما در حال حاضر تلاش میکنیم تا ربات را در مسیرهای خاصی هدایت کنیم و آن را برای وظایفی مانند قرار دادن حسگر و اندازهگیری به کار ببریم.
منبع: خبرگزاری مهر
دیگر اخبار مرتبط با نوآوری:
![]()
پژوهشگران آمریکایی، نوعی ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام.آر.آی ابداع کردهاند که میتواند دشواریهای ناشی از روش تصویربرداری ام.آر.آی را برطرف کند. کسانی که آزمایشات ماموگرافی یا ام.آر.آی را پشت سر گذاشتهاند، از دشواری روند انجام شدن آنها آگاه هستند که پژوهشگران "دانشگاه پردو"(Purdue University) تلاش کردهاند تا نوعی فناوری را که در صنایع دفاعی و هوا-فضا مورد استفاده قرار میگیرد به کار ببرند و روش جدیدی را برای انجام دادن برخی از تصویربرداریهای پزشکی ابداع کنند. یکی
یک استاد ایرانی دانشگاه نورث وسترن وصله هوشمندی برای رصد بیماران کرونایی ابداع کرده که با تحلیل عرق انسان می تواند نشانگرهای بدن را رصد کند. از این فناوری برای رصد نشانگرهای حیاتی مبتلایان به کرونا استفاده می شود. شرکت «اپیکور بیوسیستمز» وصله هوشمندی برای رصد بیماران کرونایی ساخته که قابلیت های مختلفی دارند. روزبه غفاری مهندس پزشکی زیستی، کارآفرین و استاد دانشگاه نورث وسترن موسس و مدیرارشد اجرایی این شرکت است. وصله هوشمندی برای رصد بیماران کرونایی این
طرح ملی «ایران دیجیتال» با هدف آموزش رایگان و فراگیر مهارتهای هوش مصنوعی و برنامهنویسی به دو میلیون دانشآموز و ۲۰۰ هزار معلم، تابستان ۱۴۰۴ آغاز شده است؛ برنامهای که با روشهای جذاب بازیمحور و همراهی معلمان، نسل آینده را برای ورود به دنیای فناوریهای نوین آماده میکند. به گزارش ایسنا، ایران در آستانه ورود به عصر تازهای از یادگیری و فناوری قرار گرفته است؛ عصری که در آن مهارتهای دیجیتال دیگر یک انتخاب لوکس نیستند، بلکه به ضرورتی برای پیشرفت
شاید به زودی یک ابزار حسی کوچک بتواند اختلالات پوستی را به صورت غیرتهاجمی و با سرعت تشخیص دهد. شاید با قرار دادن یک ورقه نرم و کششپذیر روی پوست بتوان اختلالات پوستی را به صورت غیرتهاجمی و بسیار زود تشخیص داد. گروهی از پژوهشگران هنگکنگی با همکاری "دانشگاه نورث وسترن"(Northwestern University) آمریکا، ابزار الکترومکانیکی سادهای را طراحی کردهاند که میتوان از آن برای تشخیص آسیبشناسی در بافتهای عمیق به صورت خودکار و غیرتهاجمی استفاده کرد. یافتههای این پژوهش،
اخیرا شارژری که گوشی را ضدعفونی میکند توسعه داده شده است که این دستگاه علاوه بر شارژ گوشی کاربر، گوشی را ضد عفونی نیز میکند و رایحه خاصی نیز ساطع میکند و یک شارژر سه کاره است. اکنون یک شارژری که گوشی را ضدعفونی میکند به نام "سانی شارژ ضدعفونی کننده توسط اشعه فرا بنفش گوشی" (SaniCharge Phone UV Sanitizer) برای ضدعفونی کردن گوشی کاربران در همان زمان که شارژ میشوند، توسعه داده شده است. تلفن هوشمند همیشه در
پژوهشگران سوئیسی سعی دارند نوعی ماسکی از جنس تیتانیوم ارائه دهند که قابلیت از بین بردن ذرات کروناویروس را داشته باشد. یکی از راههای مقابله با همهگیری کروناویروس، استفاده از ماسک است که در حال حاضر یک کار اجباری به شمار میرود. اگرچه نمیتوان تاثیر ماسکها را در کاهش گسترش کووید- ۱۹ زیر سوال برد اما افزایش استفاده از ماسک میتواند پیامدهای منفی نیز به همراه داشته باشد. ماسکهای غیرقابل تجزیه که از لایههای پلاستیکی پلیپروپیلن ساخته شدهاند، میتوانند
یک شرکت تجاری ساعت مچی جدیدی تولید کرده که زیرو نام دارد و به جای عقربههای عادی در آن از مهره مغناطیسی برای نشان دادن زمان استفاده شده است. ساعت ژوپیتر توسط شرکت زیرو تولید شده و مهره مغناطیسی آن به جای ساعت شمار و دقیقه شمار وقت را به افراد نشان میدهند. صفحهای که این مهرهها بر روی آنها حرکت میکنند یک صفحه سخت و مستحکم از جنس استیل است و ۴۱ میلیمتر ضخامت دارد. شرکت زیرو که
"محمود الکومی" (Mahmoud Elkoumy) مهندس مصری، موفق به ساخت رباتی شده که میتواند در مریخ آب تولید کند. محمود الکومی موفق به توسعه رباتی به نام"ELU" شده است که این ربات با جذب هوای مرطوب، فشرده سازی و قرار دادن آن در یک فرایند فیلتراسیون پنج مرحلهای ، آب آشامیدنی ایجاد میکند. الکومی گفت: هزینه تولید آب از هوا، نسبت به سایر فناوریهای موجود کمتر است. هزینه ساخت ELU حدود ۲۵۰ دلار بود. هزینه ایجاد یک چهارم آب برای
پروژه خورشیدی جدید موسسه فناوری کالیفرنیا مشهور به "کلتک"(Caltech) مبتنی بر فضا تحت مدیریت اجرایی "علی حاجی میری" دانشمند ایرانی این موسسه میتواند به تمام سیاره ما نیرو رسانی کند. اگرچه این مطلب شبیه به داستانهای علمی-تخیلی است، اما صفحات خورشیدی در فضا میتوانند انرژی را مستقیماً به زمین بفرستند و این سیاره را از انرژی تجدیدپذیر پاک و مقرون به صرفه و همچنین بیانتها سرشار کنند. این پروژه به زودی میتواند به واقعیت تبدیل شود. "کلتک" به تازگی
شرکت مایکروسافت با همکاری کروز و جنرال موتورز خودروی خودران تولید میکند. هدف از این همکاری ارتقای فناوری مورد استفاده در این خودرو اعلام شده است. کروز و جنرال موتورز قبلاً هم همکاریهایی در زمینه تولید خودروهای خودران داشتند و حالا مایکروسافت به جمع آنها ملحق شده تا به تجاری سازی خودروهای خودران کمک کند.مایکروسافت میزان سرمایه گذاری خود را در این زمینه ۲ میلیارد دلار اعلام کرده است. کروز و جنرال موتورز از پلتفرم کلود آزور مایکروسافت در
محققان استرالیایی چشم بیونیکی ابداع کرده اند که به طور مستقیم به تراشه در مغز متصل می شود و قدرت بینایی افراد نابینا را احیا می کند. آنها قصد دارند این فناوری را روی یک انسان آزمایش کنند. محققان تصمیم دارند یک چشم بیونیک را به طور آزمایشی در انسان ایمپلنت کنند. البته آماده سازی و تحقیقات برای انجام این عمل از حدود ۱۰ سال قبل آغاز شده است. محققان دانشگاه موناش در استرالیا ایمپلنت های بی سیمی ابداع
محققان موفق به تولید پروتئین مصنوعی ماهیچه شدهاند که میتواند در الیاف مصنوعی بکار گرفته شود تا لباسهای محافظ، ایمپلنتهای پزشکی و پروتزهای مصنوعی از آن ساخته شود. اگر تحقیقات جدید در دانشگاه "واشنگتن در سنت لوئیس" با موفقیت به پایان برسد، "پیراهن عضلانی" ممکن است به زودی معنای کاملاً جدیدی پیدا کند. محققان این دانشگاه راهی برای استفاده از باکتریها به منظور تولید پروتئینهای مصنوعی ماهیچه پیدا کردهاند که سپس میتوانند برای تولید لباسهای محافظ، وسایل محافظتی، ایمپلنتهای
