یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان

یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان

یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان 733 403 نوفن حامی البرز

یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان

 

محققان گوگل الگوریتمی توسعه دادند که یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان را نشان می دهد.

شکی نیست که در آینده‌ای نه‌چندان دور ربات‌ها نقش بسیار مهمی در زندگی ما ایفا خواهند کرد اما از نکات حائز اهمیت این موضوع این است که عملکرد آن‌ها به‌نحوی باشد که مفید باشند (یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان).

همچنان استفاده از ربات‌ها با چالش‌هایی همراه است که از میان آن‌ها می‌توان به رفت و آمد ربات‌ها بدون دخالت انسان اشاره کرد ولی علم و فناوری به اندازه‌ای پیشرفت کرده که الگوریتم‌ها به یک ربات اجازه می‌دهند که راه رفتن و طریقه حرکت را بیاموزند و البته باید اذعان کرد این فرآیند پیچیده بوده و به ورودی انسانی زیادی نیاز دارد. مثلا یک مشکل این است که ممکن است ربات بیفتد (یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان).

در این راستا محققان گوگل توانستند فرآیند یادگیری ربات‌ها را به روشی ساده‌تر تبدیل کنند که محققان گوگل با تغییر در الگوریتم‌های موجود موفق شدند به یک ربات چهار پا آموزش دهند که راه رفتن به جلو و عقب را یاد بگیرد و چرخش کند.

یادگیری راه رفتن ربات ها توسط خودشان

تمامی این فرآیند یادگیری در عرض تنها چند ساعت و توسط خود ربات انجام شد. البته در مرحله اول، محققان این کارها را با الگوسازی محیطی انجام دادند.

پس از آن محققان به آموزش ربات در محیط واقعی پرداختند و از آنجا که در دنیای واقعی موانع طبیعی وجود دارد، ربات می‌تواند سریع‌تر با محیط و پله‌ها و زمین‌های ناهموار سازگار شود.

قبل از اینکه ربات بیاموزد راه برود، الگوریتم‌ها در یک ربات مجازی و در یک محیط مجازی آزمایش شد تا به ربات واقعی آسیبی وارد نشود.

با سیستم ساخت محققان گوگل، ربات توانست از روش آزمون و خطا استفاده کند تا در نهایت یاد بگیرد بدون نیاز به دخالت انسان در سطوح مختلف حرکت کند. به این ترتیب، ربات‌ها عملکرد مناسب‌تری دارند و کارآمدتر می‌شوند.

شهری در نروژ وجود دارد که نور خود را از آینه‌های غول‌پیکر دریافت می‌کند، در حالی که این آینه‌ها در واقع بخشی از یک اثر هنری هستند، اما زندگی ساکنان این شهر را تغییر داده‌اند.

برای اکثر ما در جهان، نور خورشید به عنوان یک استاندارد در زندگی روزمره ما وجود دارد. خورشید تنظیم کننده طبیعی زمان، انرژی بخش و روشنی‌بخش روزهای ما است. اگرچه ممکن است تابش هر روزه نور خورشید برای اکثر مردم عادی باشد، اما مکان‌هایی در زمین وجود دارند که روزانه ۸ تا ۱۲ ساعت خورشید بر آنها نمی‌تابد و یا حتی در طول سال تابش نور خورشید را دریافت نمی‌کنند.

شهر ترومسو(Tromsø) در نروژ در فاصله ۲۰۰ مایلی شمال حلقه قطب شمال قرار دارد و از نوامبر تا ژانویه هر سال، خورشید در این شهر طلوع نمی‌کند. در حالی که اگر کمی به جنوب بیایید، به شهر “ریوکان”(Rjukan) می‌رسید و با شهری عجیب و غریب مواجه می‌شوید که خورشید بر آن نمی‌تابد و مردمان آن در نیمی از سال بدون نور خورشید زندگی می‌کنند.

شهر یا شهرک ریوکان در یک دره عمیق بین دو کوه قرار دارد و ۶ ماه از سال خورشید را نمی‌بیند. البته دلیل این امر آن نیست که خورشید در این منطقه بر فراز افق قرار نمی‌گیرد، بلکه به این دلیل است که ریوکان زندگی خود را در سایه کوه‌های اطراف خود می‌گذراند و توسط این دو کوه احاطه شده است.

این شهر در تاریخ خود همیشه در این سایه‌های افسرده‌کننده قرار داشته است، تا زمانی که آینه‌های غول‌پیکری در این شهر نصب شدند که میدان شهر را روشن کنند.

افراد محلی این آینه‌ها را “Solspeilet” به معنی “آینه خورشید” می‌نامند. این آینه‌ها مجموعه‌ای از سه آینه غول پیکر تحت کنترل رایانه هستند که خورشید را ردیابی می‌کنند و مرکز شهر را روشن می‌کنند.

این آینه‌ها در ارتفاع ۴۵۰ متری بالاتر از سطح شهر نصب شده‌اند و هر ۱۰ ثانیه با حرکت خورشید تنظیم می‌شوند.

البته گفته می‌شود پیش از آنکه “آندرسن” به این رؤیا تحقق ببخشد و این پروژه را در سال ۲۰۱۳ اجرایی کند، این ایده در واقع متعلق به یکی از مشهورترین ساکنان ریوکان موسوم به مهندس “سام اید” بوده است. بیش از یک قرن پیش، این صنعتگر مشهور این ایده را داشت که آینه‌های غول پیکری را بر روی کوه نصب کند تا نور طبیعی را برای زندگی ساکنان این شهر به ارمغان آورد، اما فناوری این کار هنوز وجود نداشت و اجرایی کردن آن عملی نبود.

این آینه‌ها در سال ۲۰۱۳ نصب شده‌اند و از آن زمان تاکنون گردشگران زیادی را به خود جلب کرده‌اند. آنها ایده “مارتین آندرسن” هنرمندی بوده‌اند که به این شهر نقل مکان کرده بود و تحمل کمبود نور خورشید را نداشت. وی مقامات محلی را متقاعد کرد که این آینه‌ها را با هزینه حدود ۸۰۰ هزار دلار بسازند و چهره این شهر را برای همیشه تغییر داد.

وی در عوض یک وسیله نقلیه کابلی را در سال ۱۹۲۸ ترتیب داد تا مردم محلی بتوانند برای دیدن نور خورشید از آن استفاده کنند.

آینه‌های به کار رفته در این پروژه ۵۰ متر مربع مساحت دارند اما با همین اندازه مساحتی حدود ۲۰۰ متر مربع را در مرکز شهر روشن می‌کنند. اگرچه این نور در تمام شهرک پخش نمی‌شود، اما این آینه‌ها نیمی از سال که خورشید بر این شهر نمی‌تابد، ظاهری طبیعی به آن می‌دهد و ریوکان را از تاریکی مطلق و روشنایی مصنوعی نجات می‌دهد.

بسیاری از مردم در ابتدا با هزینه این پروژه مشکل داشتند و آن را هدر دادن پول می‌دانستند، اما وقتی دیدند این آینه‌ها باعث جذب گردشگر می‌شود، از آن استقبال کردند و این شهر هم‌اکنون به عنوان یک جاذبه گردشگری برجسته در نروژ برشمرده می‌شود و بازدید کننده‌ها را که مایل به دیدن مرکز شهر آینه‌ای هستند، از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.

بنابراین به دلیل جغرافیای خاص، ریوکان از طریق مهندسی‌های خلاقانه و نصب آینه‌های غول پیکر تحت کنترل رایانه در کوه‌های اطراف، تابش آفتاب را در مرکز خود دریافت می‌کند.

 

منبع: ایسنا

 

دیگر اخبار مرتبط با نوآوری:

  پژوهشگران آمریکایی، باتری‌های جدیدی ابداع کرده‌اند که می‌توانند با شارژ لباس‌های فضانوردی و مریخ‌نوردها، امکان سفر راحت‌تر به مریخ را فراهم کنند. پژوهشگران "دانشگاه کلمسون" (Clemson University) آمریکا در بررسی جدید خود که با بودجه ناسا انجام شده است، تلاش کرده‌اند تا باتری‌هایی سبک‌تر و با قابلیت شارژ بیشتر ارائه دهند که می‌توانند لباس‌های فضانوردی و حتی مریخ‌نوردها را شارژ کنند. "راماکریشنا پودیلا" (Ramakrishna Podila)، از پژوهشگران این پروژه گفت: شاید این باتری‌های جدید به زودی در ماهواره‌های آمریکا
  یک شرکت هلندی، نوعی زیردریایی ابداع کرده است که می‌تواند امکان اکتشاف در عمق ۱۰۰ متری را فراهم کند. شاید یک وسیله نقلیه که قابلیت حرکت در عمق ۱۰۰ متری آب را دارد، امکان اکتشاف در دریاهای عمیق را به سادگی فراهم کند. زیردریایی‌ها، اختراعات عجیبی هستند و امکان اکتشاف در دریاهای عمیقی را فراهم می‌کنند که انسان توانایی رفتن به آنها را ندارد. در هر حال، تاکنون اینکه هر شخص‌، زیردریایی مخصوص به خود را داشته باشد، امر
  پژوهشگران "دانشگاه ساسکس"(University of Sussex) انگلستان در مطالعه اخیرشان موفق به توسعه یک "هولوگرام"(Hologram) شده‌اند که با تولید هولوگرامی کاربران می‌توانند هم آن را احساس کنند و هم صدای آن را بشنوند. تولید هولوگرامی از طریق لیزر و با اصلاح‌ کردن یک ماده ایجاد می‌شوند به طوری که بخش‌های مختلف آن نور را در فازهای مختلف منعکس کنند و به تماشاگر توهم عمق بدهند. شاید تاکنون این موضوع را در فیلم‌های علمی تخیلی دیده باشید اما اخیرا این موضع
یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه ساوتهمپتون و وست انگلند بریستول در بریتانیا منسوجات الکترونیکی پوشیدنی با الکترود گرافنی ساختند که می‌توانند هم پایدار و هم زیست تخریب‌پذیر باشند. دانشگاه‌های اکستر، کمبریج، لیدز و باث در پروژه «منسوجات الکترونیکی هوشمند، پوشیدنی و سازگار با محیط زیست» (SWEET) همکاری دارند. این پروژه یک رویکرد پایدار جدید برای منسوجات الکترونیکی کاملاً جوهرافشان و سازگار با محیط زیست ایجاد کرده است. این منسوجات الکترونیکی باید بادوام، ایمن برای پوشیدن و راحت و همچنین
  یک شرکت ژاپنی از تولید اولین حسگر بصری فوق باریک جهان برای تشخیص هویت دقیق کاربران خبر داده است که از این حسگر بیومتریک می‌توان برای بررسی اثر انگشت افراد، امواج و پالس های وریدی استفاده و از این طریق هویت آنها را احراز کرد (تشخیص هویت دقیق). ضخامت این حسگر تنها ۱۵ میکرومتر است (تشخیص هویت دقیق توسط حسگر بیومتریک فوق باریک) و لذا می‌توان آن را تا زده یا خم کرد و به عنوان مثال در قالب
  مرکز خدمات اورژانس انگلیس در حال آزمایش یک جلیقه پروازی مجهز به موتور جت است که یک امدادگر می‌تواند با استفاده از آن خود را به سرعت به محل حادثه و بالای سر مصدوم برساند. جلیقه مجهز به موتور جت که اولین بار در سال ۲۰۱۷ آن را دیدیم، شاید کمتر از آنچه فکر می‌کردیم دیوانه‌وار باشد. "ریچارد براونینگ" مخترع این جلیقه پروازی و شرکتش موسوم به "گرویتی اینداستریز"(Gravity Industries) نشان داده‌اند که این لباس برای رساندن کمک سریع
  یک شرکت کره ای رباتی مجهز به نور فرابنفش برای ضدعفونی کردن اشیا و اماکنی ساخته که دسترسی به آنها سخت است. ال جی یک ربات ضدعفونی کننده در کره جنوبی رونمایی کرده که هدف آن کاهش شیوع کووید۱۹ است. ربات ال جی برای ضدعفونی کردن اشیا و محیط هایی استفاده می شود که دسترسی به آنها سخت است. شرکت کره ای تصمیم دارد از آن برای ضدعفونی کردن هتل ها، بیمارستان ها و مدارس استفاده کند. این ربات
  محققان "دانشگاه ایالتی اوهایو" نرم افزار جدیدی ساخته‌اند که به آنها امکان می‌دهد نانوربات‌های دی.ان.ای را به سرعت طراحی و شبیه سازی کنند. پیش از این ساخت چنین دستگاه‌های ریزی امری بسیار چالش برانگیز بود اما اکنون محققان می‌توانند طراحی آنها را در عرض چند دقیقه انجام دهند. توسعه ربات‌ها و دستگاه‌های مبتنی بر دی.ان.ای در چنین مقیاس کوچکی چالش‌های زیادی دارد. نرم افزار جدید "MagicDNA" نام دارد و هدف آن ساده سازی این روند است و به عنوان
  شرکت "ریزر"(Razer)ادعا می‌کند هوشمندترین ماسک جهان را ساخته است. این ماسک N95 که قابل استفاده مجدد است پروژه هازل(Project Hazel) نام دارد. طراحی این ماسک شامل یک بخش خارجی شفاف است که از پلاستیک بازیافتی ساخته شده و ضدخش و ضد آب می‌باشد و با آن می‌توان لب‌خوانی کرد و تغییرات صورت افراد هنگام حرف زدن را مشاهده کرد. در حال حاضر قیمت این محصول و تاریخ عرضه‌ی آن مشخص نیست. این شرکت ماسک خود را نوعی ماسک N95
استفاده از گوشی و ساعت هوشمند اپل برای کنترل‌ خودرو استفاده از گوشی و ساعت هوشمند اپل برای کنترل‌ خودرو: متناسب با پیشرفت فناوری‌های خودروهای خودران سطح انتظارات کاربران نیز دستخوش تغییرات عمده‌ای شده است که یکی از مباحثی که اخیراً توسط شرکت‌های بزرگ فناوری‌های هوشمند مورد توجه قرار گرفته است، هوشمندسازی سیستم‌های امنیتی خودرو می‌باشد. اپل به منظور کنترل بهتر خودروی خودران خود که طراحی و ساخت آن تحت عنوان پروژه تیتان «Titan» در جریان است، موفق به اخذ
  طی‌ سال‌های اخیر شاهد نمونه‌های زیادی از لباس‌های هوشمند بوده‌ایم که با استفاده از فناوری‌های گوناگون بر سلامت جسمانی افراد نظارت می‌کردند. اما به تازگی الیافی رسانا تولید شده است که می‌تواند یک لباس معمولی را تبدیل به لباسی "هوشمند" کند. محققان دانشگاه "رایس"(Rice) با استفاده از الیاف نانولوله کربنی لباسی "هوشمند" ساخته‌اند که با برقراری تماس مستقیم با پوست به جمع‌آوری مداوم داده‌های مربوط به ضربان قلب می‌پردازد. این رشته‌ها اندازه‌ای حدود ۲۲ میکرون دارند و از ده‌ها
  یک فناوری جدید به کسانی که به هر دلیل قادر به استفاده از دستان خود برای کنترل وسایل الکترونیکی نیستند، امکان می دهد تا آنها را تنها با حرکت چشم خود کنترل کنند. این دستگاه پوشیدنی حرکات چشم کاربر و موقعیت مردمک چشم را ردیابی می کند تا مکان نمای موشواره(فلش موس) را روی کنترل وسایل الکترونیکی حرکت دهد. افرادی که نمی توانند از دستان خود به طور کامل استفاده کنند، ممکن است تعامل با دستگاه های لمسی برایشان