طرح تونل های مغناطیسی برای ارسال بسته های پستی

طرح تونل های مغناطیسی برای ارسال بسته های پستی

طرح تونل های مغناطیسی برای ارسال بسته های پستی 733 403 نوفن حامی البرز

طرح تونل های مغناطیسی برای ارسال بسته های پستی

 

طرح تونل های مغناطیسی طرحی برای ارسال بسته های پستی در یک شبکه تونل های زیر زمینی در لندن ۱.۵میلیون پوند سرمایه جمع آوری کرده و وارد مرحله آزمایشی می شود.

شرکت «ماگ وی» چندی پیش طرح تونل های مغناطیسی برای شبکه ای از تونل های زیر زمینی بهم پیوسته و مشابه هایپرلوپ برای ارسال بسته های پستی در سراسر لندن ارائه کرد و اکنون این طرح ۱.۵ میلیون پوند سرمایه جمع آوری کرده است.

روپرت کروز یکی از مهندسانی که در پروژه هایپرلوپ الون ماسک شرکت کرده بود، با همکاری یک کارشناس تجاری شرکت «ماگ وی» را در سال ۲۰۱۷ میلادی تاسیس کردند که در ماه نوامبر ۲۰۱۹ طرح خود را در وب سایتی برای جمع آوری سرمایه نمایش دادند تا بتوانند ۷۵۰ هزار پوند سرمایه جمع آوری کنند. اما در نهایت آنها ۲ برابر این رقم، یعنی ۱.۵۸ میلیون پوند جمع آوری کردند.

این سرمایه به آنها کمک می کند تیم خود را توسعه دهند و طرح مذکور در سال جاری وارد مرحله آزمایشی شود. در این مرحله مسیری ۱.۲ مایلی از توپ های مغناطیسی با عرض ۳ متر ساخته می شود.

این شرکت ادعا می کند هنگامیکه شبکه طرح تونل های مغناطیسی زیرزمینی به طور کامل در لندن اجرا شود، قابلیت ارسال بیش از ۶۰۰ میلیون بسته در سال وجود دارد.

در این طرح تونل های مغناطیسی مجموعه ای از تونل ها در هر ساعت ۷۲ هزار واگن را در مسیری مغناطیسی جابه جا می کنند. هر واگن ظرفیت جابه جایی ۴ بسته را دارد و با کمک نیروی مغناطیس با سرعتی کمتر از ۴۰ مایل برساعت حرکت می کند. این شبکه در مدت ۳ سال تکمیل می شود.

طرح تونل های مغناطیسی برای ارسال بسته های پستی

البته کارشناسان تخمین می زنند هزینه ساخت تونل و واگن های حامل بسته های پستی به ازای هر مایل، ۱.۵ میلیون پوند باشد. از سوی دیگر ۳.۵ میلیون پوند برای برنامه ریزی و هزینه های قانونی صرف می شود.

چنین سیستمی به خرده فروشان کمک می کند به شیوه ای سریع و ارزان کالاهای خود را به مراکز توزیع بسته های پستی ارسال کنند.

محققان دانشگاه “جانز هاپکینز” روش جدیدی را برای گرفتن آب از هوا ابداع کردند.

اطراف همه ما آب پاک و تمیز وجود دارد به طوری‌ که در اغلب مواقع در هوا شناور است. البته آب در این حالت قابل آشامیدن نیست.

ولی محققان آزمایشگاه “APL” دانشگاه “جانز هاپکینز” موادی پیدا کرده‌اند و می‌تواند مقادیر زیادی از آب را از هوا جمع‌آوری کند.

نکته کلیدی این پژوهش ماده‌ای با نام مخفف “MOF” است که این ساختار دارای بیشترین سطح در میان تمامی موادی است که تاکنون شناخته شده‌اند.

در واقع اگر بتوان تنها یک گرم از ماده “MOF” را باز کرد، این میزان می‌تواند برای پوشش‌دهی یک زمین فوتبال کافی باشد.

به این ترتیب تمام این فضای داخلی، آن را برای دریافت و دخیره آب، ایده‌آل می‌کند.

در بسیاری از مطالعات پیشین، محققان موفق شده‌اند از “MOF” استفاده کنند تا بخار آب را از هوا جذب کرده و آن را برای نوشیدن به حالت مایع تبدیل کنند و نتایج متفاوتی بدست آمده است که به عنوان مثال در یکی از آنها ۱۰۰ میلی‌تر آب از هر یک کیلوگرم ماده “MOF” تولید شد و در پژوهشی دیگر روزانه از هر یک کیلوگرم از این ماده ۱.۳ لیتر آب تولید شد.

ولی سیستم جدید ساخت محققان دانشگاه “جانز هاپکینز” رکورد این مطالعات گذشته را شکسته است.

“ژیانگ شا”(Zhiyong Xia) محقق ارشد پروژه اظهار کرد: ما یک ماده “MOF” را شناسایی کردیم که در شرایط ایده‌آل می‌تواند روزانه ۸.۶۶ لیتر آب را از هر کیلوگرم از ماده “MOF” تولید کند.

وی ادامه داد، این می‌تواند به ما کمک کند که درک عمیق‌تری از این مواد پیدا کنیم و نسل بعدی روش‌های جمع‌آوری آب را کشف کنیم.

تیم تحقیقاتی آزمایشگاه “APL” برای ایجاد این نسخه جدید جمع‌آوری آب، ۱۰ نوع مختلف از مواد “MOF” را مورد مطالعه قرار دادند.

علاوه بر آن چگونگی تاثیر شرایط محیطی مانند دما و رطوب بر جذب بخار آب را هم بررسی کردند.

 

منبع: خبرگزاری مهر

 

دیگر اخبار مرتبط با نوآوری:

  "محمود الکومی" (Mahmoud Elkoumy) مهندس مصری، موفق به ساخت رباتی شده که می‏تواند در مریخ آب تولید کند. محمود الکومی موفق به توسعه رباتی به نام"ELU" شده است که این ربات با جذب هوای مرطوب، فشرده سازی و قرار دادن آن در یک فرایند فیلتراسیون پنج مرحله‎ای ، آب آشامیدنی ایجاد می‎کند. الکومی گفت: هزینه تولید آب از هوا، نسبت به سایر فناوری‎های موجود کمتر است. هزینه ساخت ELU حدود ۲۵۰ دلار بود. هزینه ایجاد یک چهارم آب برای
  یک شرکت ژاپنی از تولید اولین حسگر بصری فوق باریک جهان برای تشخیص هویت دقیق کاربران خبر داده است که از این حسگر بیومتریک می‌توان برای بررسی اثر انگشت افراد، امواج و پالس های وریدی استفاده و از این طریق هویت آنها را احراز کرد (تشخیص هویت دقیق). ضخامت این حسگر تنها ۱۵ میکرومتر است (تشخیص هویت دقیق توسط حسگر بیومتریک فوق باریک) و لذا می‌توان آن را تا زده یا خم کرد و به عنوان مثال در قالب
  محققان روسی مواد کاتدی بر پایه پلیمری جدید برای استفاده در باتری‌های دو یونی لیتیوم سنتز و آزمایش کرده اند. میزان برق مصرفی در سراسر جهان سال به سال در حال افزایش است؛ از سوی دیگر از آنجایی که بسیاری از دستگاه های الکتریکی در حالت خودکار فعالیت می کنند، تقاضا برای راه حل های ذخیره انرژی نیز در حال افزایش است. باتری های لیتیوم یونی گزینه خوبی برای ذخیره انرژی هستند؛ آنها می توانند انرژی زیادی تولید کنند
  هپس‌باکس یک دستگاه طراحی موسیقی قابل حمل است که کارایی آسانی برای کاربران دارد. سیستم موسیقی قابل حمل "هپس باکس"(HapsBox) شاید مانند یک سفینه فضایی اسباب بازی به نظر برسد، اما یک دستگاه قدرتمند و جذاب ساخت موسیقی است که قابلیتهای تازه‌ای دارد. این دستگاه ۳.۸ کیلوگرمی دارای دسته‌های حمل مخصوص خود و همچنین اسپیکر بلوتوثی داخلی است."هپس‌باکس" با باطری کار می‌کند و انتخاب‌های گسترده‌ای از صداهای ساز را در اختیار نوازنده قرار می‌دهد. نوازندگان، طراحان صدا و طراحان
گروهی از محققان دانشگاه واشنگتن یک ربات خودران نوین ابداع کرده اند که با نور و امواج رادیویی حرکت می کند. ربات مذکور به نام «میلی موبایل»(MilliMobile) به اندازه یک پنی است و به اندازه یک دانه کشمش وزن دارد. جالب آنکه ابزار کوچک تجمیع کننده های انرژی مشابه پنل خورشیدی و ۴ چرخ دارد و می تواند حتی در آب وهوای ابر در هر ساعت ۱۰ متر را طی کند. میلی موبایل می تواند روی سطوح مختلف از سیمان
موتورسیکلت برقی دوستدار محیط زیست موتورسیکلت برقی دوستدار محیط زیست: یک شرکت خودروسازی، موتورسیکلت برقی ساخته که هیچ گونه آلودگی‌ای تولید نمی‌کند. موتور سیکلت برقی ساخت این شرکت اسپانیایی که "سیت"( SEAT) نام دارد، می‌تواند در هفته ۱۰۰ مایل را با صرف هزینه‌ی تقریبی یک پوندی سپری کند. این موتورسیکلت برقی در پاسخ به نیاز روزافزون مردم برای مسافرت‌های شهری و بدون تولید آلودگی ساخته شده است و قدرت موتور این وسیله نقلیه ۱۱ کیلو وات بر ساعت است که
  یک استارت آپ لنز چشمی مجهز به واقعیت افزوده ارائه کرده که به کاربر اجازه می دهد با تمرکز بر روی یک آیکون اپلیکیشنی را فعال کند ( فعال شدن لنز چشمی ). استارت آپMojo Vision که روی «رایانش نامرئی» تمرکز دارد از یک لنز چشمی هوشمند رونمایی کرده که واقعیت افزوده را در حوزه دید کاربر نمایش می دهد و نمایشگری همراه اطلاعات و نوتیفیکیشن ها ارائه و به کاربر اجازه می دهند روی نقاط مشخصی تمرکز کند. استارت
  محققان دانشگاه فنی و طراحی سنگاپور با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی و سلول‌های بنیادی راهکاری جدید ابداع کردند که امکان تولید سلول‌های قلب را با دقت بالا در اختیار می‌گذارد. محققان با استفاده از این فناوری توانستند فرایند تولید سلول‌های کاردیو میوسیت را که در قلب وجود دارند، با دقت بالایی اجرا کنند. تمام انسان‌ها از یک سلول پدید می‌آیند و این سلول‌ها در نتیجه تقسیم سلولی، جنین را تشکیل می‌دهند. در مراحل بعدی هر گروه از
  کاشت ایمپلنت در بدن انسان‌ها با چالش‌های مهمی مواجه است که یکی از آنها تأمین انرژی است. تولید باتری‌های زیستی این مشکل را تا حد زیادی برطرف می‌کنند. ایمپلنت های مختلفی برای کمک به شنوایی و تداوم جریان خون در قلب طراحی و تولید شده اند. اما تغییر باتری این ایمپلنت ها یک چالش جدی است. محققان برای غلبه بر این چالش باتری زیستی ویژه ای را تولید کرده اند که شارژ مجدد آن از طریق ارسال امواج مافوق
  بازوی بیونیکی ساخته شده که هر انگشت آن دارای ۳ مفصل و ۲ حسگر است که این بازو می تواند پیانو بزند (پیانو زدن بازوی بیونیکی)، آب بریزد و قیچی را کنترل کند. یک بازوی بیونیک ساخته شده که می تواند تخم مرغ ها را نگه دارد و پیانو بنوازد (پیانو زدن بازوی بیونیکی) و در حقیقت این بازو می تواند حرکات دست انسان را تقلید کند. «هیون مین دو» از انستیتو ماشین آلات و مواد کره جنوبی این
  محققان به نام اسملیکوپتر ساخته اند که دارای آنتنی ساخته شده با شاخک پروانه با قابلیت بو کشیدن و شناسایی منابع انتشار بوهای مختلف در طبیعت است. این آنتن می‌تواند پهپاد را به سمت بوی مورد نظر هدایت کند. برای تولید این آنتن شاخک های پروانه ابتدا بی حس و سپس جدا می‌شود. سپس سیم‌های کوچکی به هر یک از این شاخک ها وصل می‌شوند که قادر به دریافت سیگنال‌های آن هستند. البته شاخک های یادشده بعد از جدا شدن
  تولید برق توسط راه رفتن سربازان ارتش آمریکا قصد دارد کفی های هوشمندی برای کفش سربازان بسازد تا راه رفتن آنها باعث تولید برق بشود که به این ترتیب تجهیزات الکترونیکی آنها شارژ می شود ( تولید برق توسط راه رفتن سربازان ). سربازان برای حضور در میدان جنگ به دستگاه های الکترونیکی مختلفی نیاز دارند که محققان معتقدند آنها راه ایده آلی برای شارژ این دستگاه ها بدون نیاز به یک پریز برق یافته اند ( تولید برق