حق تقدم اختراع کنوانسیون پاریس

حق تقدم اختراع کنوانسیون پاریس به مخترعان اجازه می دهد اختراعی را که در یک کشور ثبت کرده اند، در کشور های دیگر نیز ثبت کنند و از تاریخ اولین اظهارنامه، مورد حمایت قرار گیرند. این بدان معنا است که چنانچه مخترع ۱ در کشور الف و در تاریخ ۱۳۹۶/۱/۱ اختراع خود را اظهارنامه کرده باشد و مخترع ۲ در کشور ب پس از این تاریخ همان اختراع را اظهارنامه کند، در صورتی که مخترع ۱ در کشور ب نیز اظهارنامه ای را با ذکر تاریخ حق تقدم و شماره اظهارنامه مبدا کشور الف تسلیم کند، مخترع ۲ امکان ثبت اختراع را از دست خواهد داد و اختراع مخترع ۱ از تاریخ ۱۳۹۶/۱/۱ در کشور ب نیز حمایت خواهد شد.

همچنین در هنگام بررسی شرط جدید بودن ادعاهای اختراع در کشور ب، سوابق افشایی که قبل از تاریخ اظهارنامه کشور الف ۱۳۹۶/۱/۱ منتشر شده اند مورد بررسی قرار خواهند گرفت و چنانچه مقاله یا اختراعی پس از آن تاریخ منتشر شده باشد، سابقه ی افشا در نظر گرفته نخواهد شد.

اما مخترع ۱ از تاریخ ثبت اظهارنامه ی خود در کشور الف، دوازده ماه زمان دارد تا اظهارنامه ی خود را به دیگر کشورهای عضو کنوانسیون پاریس تحویل دهد. اگر مخترع بخواهد به کشور سوم نیز اظهارنامه ای برای ثبت اختراع مشابه ارائه دهد، مهلت دوازده ماهه از همان اظهارنامه ی اول در کشور الف محاسبه می گردد. چنانچه مخترع نیاز به زمان بیشتری برای استفاده از حق تقدم داشته باشد، باید اختراع خود را در معاهده همکاری ثبت اختراع PCT ثبت کند که یکی از مزایای آن افزایش مهلت حق تقدم از دوازده ماه به سی ماه است.