ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی

ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی

ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی 733 403 نوفن حامی البرز

 

پژوهشگران آمریکایی، نوعی ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی ابداع کرده‌اند که می‌تواند دشواری‌های ناشی از روش تصویربرداری ام‌.آر.آی را برطرف کند.

کسانی که آزمایشات ماموگرافی یا ام‌.آر.آی را پشت سر گذاشته‌اند، از دشواری روند انجام شدن آنها آگاه هستند که پژوهشگران “دانشگاه پردو”(Purdue University) تلاش کرده‌اند تا نوعی فناوری را که در صنایع دفاعی و هوا-فضا مورد استفاده قرار می‌گیرد به کار ببرند و روش جدیدی را برای انجام دادن برخی از تصویربرداری‌های پزشکی ابداع کنند.

یکی از دلایل دشواری چنین آزمایش‌هایی این است که اغلب در آنها از سیم‌پیچ‌های خشک و محکم مبتنی بر فرکانس رادیویی استفاده می‌شود که سیگنال‌ها را از بدن دریافت می‌کنند. پژوهشگران در این پروژه، نوعی سیم‌پیچ‌ مبتنی بر فرکانس رادیویی را به کار برده‌اند که قابلیت تغییر شکل و انعطاف را دارد (ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی).

روش‌های کنونی بهبود نسبت سیگنال به نویز، شکل دادن به آرایه‌های سیم‌پیچ را شامل می‌شود اما این سیم‌پیچ‌ها معمولا سفت هستند و بیمار باید برای استفاده از آنها در حالت خاصی قرار بگیرد. پژوهشگران دانشگاه پردو، سیم‌پیچ‌های انعطاف‌پذیر و قابل کششی ارائه داده‌اند که می‌توان آنها را بدون نیاز به داشتن حالت خاص، نزدیک به پوست و روی ناحیه یا مفصل خاصی از بدن قرار داد.

ابزار پوشیدنی برای کمک به آزمایش ام‌.آر.آی

“جوزف ریسپولی”(Joseph Rispoli)، استادیار مهندسی پزشکی دانشگاه پردو گفت: تصور کنید که برای تصویربرداری پزشکی به بیمارستان مراجعه کرده‌اید و کار شما با کمک پارچه‌ای انجام می‌شود که سیم‌پیچ‌ها در آن جای گرفته‌اند. ما نوعی پارچه سازگار، پوشیدنی و قابل کشش ابداع کرده‌ایم که ریسمان‌های انتقال‌دهنده سیگنال به آن دوخته شده‌اند و می‌توانند نسبت سیگنال به نویز را برای بهبود تصویربرداری ام‌.آر.آی فراهم کنند.

این فناوری، در صنایع دفاعی و هوا- فضا نیز کاربرد دارد. ریسپولی ادامه داد: این فناوری می‌تواند برای تصویربرداری ام‌آرآی پستان و بهبود ارتباط ابزار پزشکی با کمک آنتن‌های پوشیدنی نیز کاربرد داشته باشد.

پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود تلاش کرده‌اند تا عضلات آسیب‌دیده را با کمک روش چاپ سه‌بعدی بهبود ببخشند.

دانشمندان “موسسه پزشکی “ویک فارست”(WFIRM) آمریکا در بررسی جدید خود تلاش کردند تا فناوری چاپ سه‌بعدی را بهبود ببخشند که آنها یک “عضله اسکلتی” را مهندسی کرده‌اند تا بافت آسیب‌دیده عضله در آن قرار بگیرد و درمان شود، شاید این فناوری بتواند پژوهشگران را گامی دیگر به درمان بیماران نزدیک کند.

درمان آسیب‌های وارد شده به عضلات اسکلتی، دشوار است و معمولا به جراحی نیاز دارد. به کار بردن موثر عصب‌ها در عضلات اسکلتی مهندسی شده، راه حلی چالش‌برانگیز در این زمینه به شمار می‌رود.

عضلات اسکلتی، گروهی از عضلات بدن هستند که به استخوانها متصل می‌شوند و به حرکت کردن بدن کمک می‌کنند. اگر این عضلات آسیب ببینند، عملکرد آنها مختل می‌شود زیرا عصب‌ها دیگر نمی‌توانند سیگنال‌ها را به مغز بفرستند.

دکتر “جی هیون کیم”(Ji Hyun Kim)، نویسنده ارشد این پژوهش گفت: ساخت عضلات اسکلتی که می‌توانند عملکردی شبیه به عضلات اسکلتی طبیعی داشته باشند، پیشرفت قابل توجهی در درمان چنین آسیب‌هایی به شمار می‌رود. ما امیدواریم بتوانیم یک روش درمانی ارائه دهیم که به ترمیم عضلات آسیب‌دیده بیماران کمک می‌کنند و آنها را تا حد امکان به شرایط طبیعی خود بازمی‌گردانند.

 

منبع: ایسنا

 

دیگر اخبار مرتبط با نوآوری:

چین از یک منبع فشرده لیتوگرافی فرابنفشِ شدید رونمایی کرده است که امکان ساخت تراشه‌های ۱۴ نانومتری را بدون ماشین‌های غول‌پیکر لیتوگرافی مواد نیمه‌هادی پیشرفته فراهم می‌کند. به گزارش ایسنا، محققان چینی ادعا می‌کنند که یک منبع نور جدید لیتوگرافی فرابنفش شدید (EUV) را در اندازه رومیزی برای تولید ریزتراشه‌های ۱۴ نانومتری توسعه داده‌اند. اگرچه این فناوری جدید نمی‌تواند جایگزین دستگاه‌های سنتی لیتوگرافی مواد نیمه‌هادی پیشرفته (ASML) شود، اما در صورت نیاز، جایگزین جالبی برای تولید تراشه‌های کوچک ارائه می‌دهد.
ستاد توسعه علوم و فناوری گیاهان دارویی و طب سنتی معاونت علمی ریاست‌جمهوری با برگزاری نشستی، نقشه راه راه‌اندازی اولین هاب ملی گیاهان دارویی را ترسیم کرد. در این جلسه مهم بر نقش محوری استان اصفهان در این طرح ملی تاکید شد. به گزارش ایسنا، هدف اصلی این جلسه، هم‌افزایی و شبکه‌سازی در زنجیره ارزش گیاهان دارویی با محوریت توسعه صادرات بود. همچنین، چگونگی همکاری و حمایت ستاد از راه‌اندازی هاب ملی گیاهان دارویی در استان اصفهان مورد بحث و بررسی
  محققان دانشگاه اوپسالا(Uppsala) یک باتری پروتون ارگانیک برای تسریع شارژ باتری تولید کرده‌اند که تقریباً به اندازه باتری‌های دکمه‌ای است و می‌تواند تنها ظرف چند دقیقه به طور کامل شارژ شود. محققان دانشگاه "اوپسالا" نوع جدیدی از باتری پروتون آزمایشی را ساخته اند که با اجزای کاملاً ارگانیک(آلی) ساخته شده و بسیار سازگار با محیط زیست است. علاوه بر این، این باتری را می توان در عرض چند دقیقه شارژ کرد و در دماهای بسیار پایین نیز عملکرد دارد
در سال‌های اخیر، روند رو به رشدی در فناوری پوشیدنی دیده می‌شود. ابزارهایی که ظاهر زیورآلاتی شیک را دارند اما آن‌قدر هوشمند هستند که به ما در شناخت بهتر بدنمان کمک می‌کنند. اگر تا به حال از خود پرسیده‌اید بعد از ساعت‌ها و حلقه‌های هوشمند چه چیزی قرار است به بازار بیاید، باید بدانید که شرکت مهندسی لومیا (Lumia) از بوستون به‌تازگی محصول جدید خود یعنی گوشواره‌های هوشمند را معرفی کرده است. به گزارش ایسنا، توسعه این محصول ۶ سال
  باتری‌های روی – هوا ظرفیت کمی برای ذخیره سازی انرژی دارند و از سوی دیگر شارژ آنها ساده نیست و به طور مکانیکی صورت می‌گیرد. اما یک تحول مهم در این زمینه رخ داده است. محققان آلمانی ترکیبی جدید از روی - هوا را برای تولید باتری‌های مذکور به کار گرفته‌اند که بهره‌وری و قابلیت شارژ مجدد باتری‌های یادشده را افزایش می‌دهد. مشکل این باتری‌ها آن است که آند روی پس از اکسید شدن کاملاً مصرف شده و این
  یک ربات ساختمان سازی رونمایی شده که قادر به حمل ۵۰۰ کیلوگرم بار است، می تواند از پله ها بالا برود و در جوشکاری و آجرچینی کمک کند. استارت آپ اتریشی «پرینت استونز» ربات‌هایی توسعه می‌دهد که با فناوری چاپ سه بعدی ساخته می‌شوند. این شرکت اکنون از جدیدترین نمونه خود رونمایی کرده که یک ربات ساختمان ساز با قابلیت انجام چند کار است و «بائوبات» (Baubot) نام دارد. بائوبات نیز مانند بقیه ربات‌های توسعه یافته در این حوزه،
  محققان مشعول توسعه ایمپلنتی حاوی سلول های مهندسی شده هستند که ساعت بیولوژیک بدن را تنظیم و به سربازان و نیروهای اورژانس کمک می کند پس از اختلال در خواب، سریع توازنشان را به دست بیاورند. محققان دانشگاه نورث وسترن با بودجه دریافت شده از سازمان DARPA، مشغول توسعه دستگاهی هستند که ساعت بیولوژیک بدن انسان را کنترل می‌کند. این ایمپلنت شامل سلول‌های مهندسی شده‌ای است که به اندازه بدن انسان، پپتیدهای مورد نیاز برای تنظیم ساعت بیولوژیک تولید
گروهی از محققان دانشگاه واشنگتن یک ربات خودران نوین ابداع کرده اند که با نور و امواج رادیویی حرکت می کند. ربات مذکور به نام «میلی موبایل»(MilliMobile) به اندازه یک پنی است و به اندازه یک دانه کشمش وزن دارد. جالب آنکه ابزار کوچک تجمیع کننده های انرژی مشابه پنل خورشیدی و ۴ چرخ دارد و می تواند حتی در آب وهوای ابر در هر ساعت ۱۰ متر را طی کند. میلی موبایل می تواند روی سطوح مختلف از سیمان
  هتلی در توکیو از ربات ها برای مراقبت از بیماران مبتلا به کووید۱۹ کمک می گیرد (نگهداری مبتلایان به کرونا توسط روبات). هتلی در توکیو از کارمندان رباتیک برای سرویس رسانی به بیماران کووید ۱۹ با علائم متوسط استفاده می‌کند. این طرح برای آزاد سازی تخت‌های بیمارستانی جهت مداوای بیماران با علائم شدید ابتلاء به کووید ۱۹ انجام می‌شود. شرکت «سافت بنک رباتیکز» این ربات‌ها را ساخته است. شهرداری توکیو نیز این ربات‌ها را اجاره کرده و در چند
  غشای نازکی که ۱۰۰ برابر بیشتر انرژی تولید می‌کند (غشای نازکی که ۱۰۰ برابر بیشتر انرژی تولید می‌کند) شیمی‌دانان موفق به ابداع یک غشای فوق نازک شده‌اند که تنها یک مولکول ضخامت دارد و قادر به تولید ۱۰۰ برابری انرژی از آب شور است. شیمی‌دانان دانشگاه لیدن(Leiden) در هلند موفق به پیدا کردن راهی برای به دست آوردن ۱۰۰ برابر انرژی بیشتر از آب شور نسبت به سایر غشاهای فعلی شده‌اند. غشای فوق نازکی که فقط یک مولکول ضخامت
  یک سیستم جدید، حرکت حرارتی گرافن را مستقیماً به یک جریان الکتریکی تبدیل می کند و با تولید انرژی پاک بی حد و حصر، متناقض با "نظریه فاینمن" است. تیمی از فیزیکدانان دانشگاه "آرکانزاس" موفق به ساخت یک مدار گرافنی شده اند که می تواند انرژی پاک را بی حد و حصر تولید کند. این سیستم جدید با گرفتن حرکت حرارتی گرافن و تبدیل آن به یک جریان الکتریکی کار می کند. "پائول تیبادو"، استاد فیزیک و محقق اصلی
طرح ملی «ایران دیجیتال» با هدف آموزش رایگان و فراگیر مهارت‌های هوش مصنوعی و برنامه‌نویسی به دو میلیون دانش‌آموز و ۲۰۰ هزار معلم، تابستان ۱۴۰۴ آغاز شده است؛ برنامه‌ای که با روش‌های جذاب بازی‌محور و همراهی معلمان، نسل آینده را برای ورود به دنیای فناوری‌های نوین آماده می‌کند. به گزارش ایسنا، ایران در آستانه ورود به عصر تازه‌ای از یادگیری و فناوری قرار گرفته است؛ عصری که در آن مهارت‌های دیجیتال دیگر یک انتخاب لوکس نیستند، بلکه به ضرورتی برای پیشرفت