ساخت دیوارهایی که مانع نفوذ گرما می‌شوند
پژوهشگران کره جنوبی، ماده جدیدی ابداع کرده‌اند که می‌تواند قابلیت جلوگیری از نفوذ گرما را برای دیوارها فراهم کند.
با افزایش گرمای تابستانی غیر قابل تحمل و طولانی مدت به دلیل تغییرات اقلیمی طی سال‌های اخیر، استفاده از خنک‌کننده‌ها نیز رو به افزایش است. عایق در حال حاضر، راه حل اصلی جلوگیری از ورود گرما به ساختمان است اما استفاده از یک ماده اضافه که نفوذ گرما را به تاخیر می‌اندازد، می‌تواند جلوی افزایش دمای داخلی را بگیرد و میزان استفاده از خنک‌کننده‌ها را در ساختمان کاهش دهد.
برای ساخت PCM، از موادی استفاده شده است که می‌توانند گرما را از محیط اطراف بگیرند و یا آن را در محیط انتشار دهند اما دما را طی فرآیند تغییر حالت، عوض نکنند. یکی از متداول‌ترین انواع این مواد، روغن پارافین است که برای ساخت شمع مورد استفاده قرار می‌گیرد. شکل جامد PCM هنگام تبدیل به حالت مایع، گرما را جذب می‌کند؛ در نتیجه با استفاده از یک قالب برای حالت مایع PCM، امکان دارد که بتوان آن را برای دیوار ساختمان به کار گرفت تا از ورود گرما به داخل ساختمان پیشگیری کند.
گروهی از پژوهشگران “موسسه علم و فناوری کره جنوبی”(KAIST)، ماده جدیدی برای دیوارهای ساختمان ابداع کرده‌اند که می‌تواند به کاهش نفوذ گرمای بیرون به داخل پیشگیری کند. دکتر “سارنگ وو کارنگ”(Sarng Woo Karng)، پژوهشگر این پروژه و گروهش در این پژوهش نشان دادند که استفاده از این ماده موسوم به “PCM” می‌تواند نفوذ گرما از دیوار ساختمان را با موفقیت کاهش دهد.
کارنگ گفت: ما انتظار داریم که دیوارهای عایق‌بندی شده، با استفاده از PCM بتوانند میزان انرژی مورد استفاده برای گرم کردن یا خنک کردن ساختمان را کاهش دهند. روش‌های عایق‌بندی با استفاده از PCM می‌توانند به کاهش نفوذ گرما کمک کنند و میزان مصرف انرژی را نیز کاهش دهند.
این پژوهش، در مجله “Energy Conversion and Management” به چاپ رسید.
محققان استرالیایی برای اولین بار بتنی بدون سیمان تولید کرده‌اند که در برابر خوردگی و آسیب‌های ناشی از عبور فاضلاب‌های شیمیایی مقاومت بالایی دارد.
بتن‌های تولید شده از سیمان معمولاً بعد از مدتی استفاده در شبکه‌های فاضلاب به علت انبوه املاح و مواد شیمیایی موجود در آب فاضلاب دچار خوردگی و آسیب جدی می‌شوند و از همین رو پژوهشگران روش جدیدی را برای تولید بتن ابداع کرده‌اند که مانع از آسیب دیدن آن می‌شود.
در این بتن از سرباره‌های فولادی در قالب سنگ دانه استفاده شده و برخی انواع نخاله‌های ساختمانی و جاده‌ای نیز برای افزایش استحکام بتن به کار گرفته شده‌اند که از جمله دیگر مواد موجود در این سیمان که در برابر خوردگی و نفوذ اسید و انواع چربی مقاوم است، می‌توان به نانو سیلیس، سرباره و آهک هیدراته اشاره کرد.
بررسی‌های آزمایشگاهی بر روی این بتن جدید نشان می‌دهد میزان مقاومت آن در برابر خوردگی به ۹۶ درصد می‌رسد و با تغییر ترکیبات آن می‌توان انتظار داشت مقاومت یادشده تا نزدیک به ۱۰۰ درصد افزایش یابد.
منبع: ایسنا