شرکت “بوئینگ” قطعات هواپیماهای قدیمی را به شکل سرویس مبلمان در می‌آورد که بین ۵۵۰۰ تا ۱۹۵۰۰ دلار قیمت دارند.
آیا دلتان برای آن حس آزادی هنگام بلند شدن از زمین با هواپیماهای قدیمی تنگ شده است؟ از زمانی که ویروس کرونا جهان را درگیر خود کرده است، بسیاری از ما همین احساس دلتنگی را داریم. اکنون “بوئینگ” در ابتکاری جدید سعی در کاهش این دلتنگی دارد.
این شرکت در حال ساخت و فروش مبلمان ساخته شده از قطعات هواپیماهای قدیمی بازنشسته است. “بوئینگ” این فروشگاه را “هواپیمایی لوکس” نامیده و این موضوع از قیمت سرویس‌های مبلمان این فروشگاه کاملا پیداست، چرا که از ۵۵۰۰ دلار تا ۱۹۵۰۰ دلار قیمت دارند.
اما این صندلی‌ها همه آن چیزی نیستند که در فروشگاه بوئینگ عرضه می‌شود. میزهای بلند ساخته شده از بدنه هواپیماهای قدیمی بازنشسته “بوئینگ ۷۲۷” دارای نقش پرچم آمریکا، بارهای ساخته شده از قطعات موتورهای توربوفن و موارد دیگر نیز در این فروشگاه فروخته می‌شوند.
در توضیحات “بوئینگ” آمده است که گران‌ترین مبل این فروشگاه، صندلی جت جنگی فانتوم F-۴ است. این صندلی تاریخچه بسیار جالبی دارد. این صندلی متعلق به یکی از همه کاره‌ترین و بهترین جنگنده‌ها بوده که تاکنون ساخته شده است. این هواپیما بیشینه سرعت بیش از دو برابر سرعت صوت را به ثبت رسانده و تبدیل به سریع‌ترین، بلند پروازترین و طولانی‌ترین پرواز کننده نیروی دریایی ایالات متحده شده است.
همه این موارد ظاهری کاملاً خاص دارند و اینگونه به نظر می‌رسد که مستقیماً از هواپیماها خارج شده‌اند، اما این مانع جذابیت آنها نمی‌شود، بلکه برای کلکسیون دارها انتخاب ویژه‌ای محسوب می‌شود. متأسفانه این وسایل برای آنکه خانه‌های افراد طبقه متوسط جامعه را زینت دهند، بسیار گرانقیمت هستند.
شرکت نیواسکیل که در زمینه تأمین منابع انرژی تجدید پذیر فعالیت می‌کند، اعلام کرده که با راه اندازی نیروگاه‌های هسته‌ای جدید موسوم به ان پی ام، امکان استحصال هیدروژن از آب تا ۲۰ درصد نسبت به نیروگاه‌های قبلی افزایش می‌یابد.
بسیاری از کشورهای جهان با هدف کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و حفاظت از محیط زیست استفاده از سوخت‌های پاک مانند سوخت‌های هیدروژنی را در دستور کار خود قرار داده‌اند. استفاده از سوخت‌های هیدروژنی به جای باتری‌های لیتیومی انتظار برای شارژ باتری‌ها را از بین می‌برد و برد خودروها و مدت زمان استفاده از محصولات مبتنی بر منابع انرژی پاک را افزایش می‌دهد.
برای غلبه بر این چالش، از راکتور هسته‌ای ۲۵۰ مگاواتی برای تولید هیدروژن از طریق گرم کردن و در نهایت جدا کردن مولکول‌های آب استفاده شده است. راه اندازی این راکتورهای هسته‌ای پیچیدگی خاصی ندارد و در آنها بخار بسیار گرم در معرض جریان برق قرار می‌گیرد. در راکتورهای مذکور آب تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد گرما داده می‌شود و سپس بخار تولید شده هم تا ۸۶۰ درجه سانتیگراد گرم می‌شود. برای این کار از توان راکتورهای هسته‌ای استفاده می‌شود.
مشکل سوخت هیدروژنی آن است که به شکل ذخایر قابل انعطاف و مشابه با گاز طبیعی در دسترس نیست و برای استخراج آن از مولکول‌های پیچیده باید انرژی زیادی مصرف شود. در واقع ۹۵ درصد از هیدروژن تولید شده در جهان در حال حاضر به طور مستقیم از سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید و این کار مستلزم ترکیب بخار و گاز متان با فشار بالا و با استفاده از کاتالیست نیکل است. با این کار علاوه بر هیدروژن، مونوکسیدکربن و مقدار کمی دی اکسید کربن نیز تولید می‌شود که محیط زیست را آلوده می‌کنند.
از این طریق می‌توان هیدروژن و اکسیژن آب را از یکدیگر جدا کرد. استفاده از این روش با استفاده از راکتورهای هسته‌ای کوچک کم هزینه و رقابتی است. بر اساس برآورد نیواسکیل یک راکتور کوچک هسته‌ای تولید سوخت هیدروژنی می‌تواند هر سال میزان انتشار گاز دی اکسید کربن را تا ۱۶۸ هزار تن در سال کاهش دهد.
منبع: ایسنا