شرکت “آمازون” قصد دارد آزمایش خودروهای الکتریکی خود را در لس‌آنجلس آغاز کند.
شرکت “آمازون” پس از خرید ۱۰۰ هزار خودروی الکتریکی از شرکت خودروسازی “ریویان” (Rivian)، آزمایش آنها را در لس‌آنجلس آغاز کرده است. هدف آمازون این است که پیش از آغاز کار خودروها در ۱۶ شهر طی سال جاری، عملکرد، ایمنی و دوام آنها را مورد تایید قرار دهد.
“راس ریچی” (Ross Rachey)، مدیر تولید آمازون گفت: این یکی از سریع‌ترین برنامه‌های تجاری جدید است که تاکنون شاهد آن بوده‌ایم و به آن افتخار می‌کنیم.
ون الکتریکی برای داشتن ایمنی بیشتر، به دوربین‌های ۳۶۰ درجه مجهز شده و از سیستم هدایت خودرو با دستیار صوتی “الکسا” برخوردار است.
این ون الکتریکی به خاطر زوایای ملایم و چراغ‌های مدور خود، طراحی بی‌نقص و مطلوبی دارد. آمازون و ریویان در حال آزمایش این ون الکتریکی هستند. این دو شرکت با توجه به عواملی مانند زمین و آب و هوا، پیکربندی‌های گوناگونی را برای خودرو ایجاد می‌کنند.
ریویان و آمازون هنوز در حال اصلاح این وسیله نقلیه الکتریکی هستند تا در اواخر سال ۲۰۲۱، تولید کامل را شروع کنند اما آمازون پیشتر به نصب ایستگاه‌های شارژ در آمریکای شمالی و اروپا پرداخته است. این شرکت قصد دارد پیش از به کارگیری کاروان ۱۰۰ هزار خودرو، ۱۰ هزار نمونه از آنها را تا سال ۲۰۲۲ در جاده‌ها به کار بگیرد.
پژوهشگران آمریکایی، روش جدیدی را برای درمان سرطان پوست ارائه داده‌اند که مبتنی بر تزریق است و نیاز به جراحی‌های پیچیده را برطرف می‌کند.
پژوهشگران در حال توسعه درمانی برای سرطان پوست هستند که تزریق نانوذرات به تومور و از بین بردن سلول‌های سرطانی با یک روش دو جانبه را به عنوان جایگزینی احتمالی برای جراحی ارائه می‌دهد.
دکتر “مایکل ژیراردی”(Michael Girardi)، استاد “دانشگاه ییل”(Yale University) و از پژوهشگران این پروژه گفت: درمان سرطان پوست برای بسیاری از بیماران، کار پیچیده‌ای است؛ مگر این که راهی برای درمان موثر با یک روش ساده مانند تزریق وجود داشته باشد. یافتن یک راه ساده‌تر برای درمان سرطان‌های پوست مانند سرطان سلول پایه‌ای و سرطان سلول سنگ‌فرشی همیشه موضوع مهمی در پزشکی پوست بوده است.
برای درمان این بیماری‌ها، نانوذرات مبتنی بر پلیمر که حامل ماده شیمی‌درمانی هستند، به تومورها تزریق می‌شوند. کلید موفقیت این درمان، این است که نانوذرات، قابلیت اتصال زیستی دارند؛
یعنی به تومورها متصل می‌شوند و آنقدر متصل باقی می‌مانند تا شمار قابل توجهی از سلول‌های سرطانی را از بین ببرند.
“مارک سالتزمن”(Mark Saltzman)، از پژوهشگران این پروژه گفت: هنگامی که نانوذرات ما به یک تومور تزریق می‌شوند، مشخص می‌شود که آنها در تومور به خوبی حفظ شده‌اند. نانوذرات تجمع می‌کنند و به ماتریس تومور متصل می‌شوند؛ به همین دلیل یک تزریق برای مدت طولانی زمان می‌برد. ذرات در تومور می‌مانند و ترکیبات را به آرامی آزاد می‌کنند.
همچنین برای درمان نیز مهم است که عامل درمانی با عاملی ترکیب شود که سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کند.
پژوهشگران برای مقایسه، همان دارو را بدون نانوذرات، به تومورهای مدل‌های کنترل‌شده تزریق کردند. آنها دریافتند که تومورها پس از تزریق داروی حاوی نانوذرات، به صورت قابل توجهی کاهش می‌یابند.
ژیراردی ادامه داد: هدف این روش درمانی، این نیست که فقط سلول‌ها از بین بروند و در همان جا رها شوند؛ بلکه هدف این است که سیستم ایمنی بدن تحریک شود تا خرابکاری را پاکسازی کند و نسبت به سلول‌هایی که ممکن است مستقیما از بین نرفته باشند، واکنش نشان دهد. بدین ترتیب، این روش یک حمله دو جانبه به سرطان محسوب می‌شود.
به گفته پژوهشگران، تزریق به تومورها در بسیاری از موارد می‌تواند نیاز به جراحی را از بین ببرد. همچنین ممکن است از عفونت‌های احتمالی زخم و سایر عوارض آن پیشگیری کند. به علاوه، برخی از افراد مبتلا به سایر بیماری‌ها، گزینه‌های ضعیفی برای جراحی به شمار می‌روند.
همچنین درمان مبتنی بر تزریق به این معناست که بیماران می‌توانند چندین تومور را در یک جلسه درمان کنند.
پژوهشگران با یک شرکت استارتاپی موسوم به “Stradefy Biosciences” در حال همکاری هستند تا این فناوری را توسعه دهند.
این پژوهش، در مجله “PNAS” به چاپ رسید.
منبع: ایسنا