پرواز پهپاد سرنشین‌دار عمود پرواز برقی در ژاپن

پرواز پهپاد سرنشین‌دار عمود پرواز برقی در ژاپن

پرواز پهپاد سرنشین‌دار عمود پرواز برقی در ژاپن 733 403 نوفن حامی البرز

پرواز پهپاد سرنشین‌دار

 

یک شرکت ژاپنی ادعا می‌کند اولین پرواز پهپاد سرنشین‌دارپرواز پهپاد سرنشین‌دار یک هوابرد چند ملخه عمود پرواز الکتریکی را با موفقیت به انجام رسانده است.

به نظر می‌رسد که بخش هواپیمای عمود پرواز برقی(eVTOL) تازه کار ژاپنی توسط شرکتی به نام “Cartivator” هدایت می‌شود که به عنوان یک پروژه جانبی توسط گروهی از کارمندان شرکت خودروسازی بزرگ “تویوتا” آغاز به کار کرده است و در واقع توسط شرکت “تویوتا” با هزینه ۴۰ میلیون ین یا ۳۵۴ هزار دلار آمریکا تأمین می‌شود.

این گروه سال گذشته مسئولیت طراحی مفهوم تاکسی پرنده “NEC” را بر عهده داشتند و اکنون هوابرد عمود پرواز “اسکای درایو”(SkyDrive) را که یک پهپاد چند ملخه با قابلیت حمل سرنشین است، منتشر و و ادعا کرده‌اند که اولین پرواز آزمایشی همراه با سرنشین آن با موفقیت در ژاپن انجام شده است (پرواز پهپاد سرنشین‌دار).

“اسکای درایو” دارای طراحی تکامل یافته “NEC” است که یک کوادکوپتر بزرگ با یک کابین در زیر بود. اکنون نمونه اولیه “اسکای درایو” که به تازگی به پرواز درآمده است، یک هواپیمای هشت ملخه با یک کابین کوچک و جعبه‌ای در بالا و چند محافظ پلاستیکی شفاف بین خلبان و ملخ‌ها است (پرواز پهپاد سرنشین‌دار).

بودجه توسعه “اسکای درایو” هرچند کم است، اما مانع توسعه آن نشده است و این نمونه اولیه یک نقطه شروع خوب برای اثبات توانایی این طرح است.

در حالی که هوابردهای چند ملخه عمودی ممکن است دامنه یا راندمان پروازی زیادی ارائه ندهند، فراموش نکنیم که ژاپن فشار زیادی روی اقتصاد هیدروژنی گذاشته است و هوابردهای چند ملخه هیدروژنی ممکن است نیازی به نگرانی در مورد دامنه پیمایش نداشته باشند، زیرا تراکم بالای انرژی هیدروژن مایع باعث می‌شود چند ملخه‌های دارای سلول‌های سوختی هیدروژنی به سرعت به شکل تجاری در دسترس قرار بگیرند.

البته هنوز صحبتی از هیدروژن در “اسکای درایو” به میان نیامده است، اما توانایی انجام پروازهای طولانی و سوخت گیری سریع مزیت کمی نیست و ژاپن هم مکانی ایده آل برای شروع کار با هیدروژن خواهد بود.

آزمایش‌های پرواز سرنشین دار “اسکای درایو” از دسامبر سال گذشته آغاز شد و تا ماه مارس ادامه یافت. در این مرحله تیم “اسکای درایو” با خوشحالی اعلام کرد که مرحله “تأیید فنی” را با انجام پرواز کنترلی و پایداری پرواز در آزمایش‌ها کاملا با موفقیت پشت سر گذاشته است.

این گروه در راه توسعه “اسکای درایو” با چالش‌های ایمنی هوابردهای چند موتوره و چند ملخه روبرو هستند.

گروه توسعه “اسکای درایو” تحت هدایت فنی “نوبو کیشی” که مهندس هوافضا است و دارای سمت‌های برتر در شرکت هوابرد میتسوبیشی بوده است، قصد دارد محصول کامل خود را تا سال ۲۰۲۳ وارد بازار ژاپن کند.

یکی از راه حل‌های ایمنی که این گروه روی آن کار کرده است، یک صندلی خلبان است که بر روی یک ستون فلزی جاذب شوک قرار گرفته که در طراحی آن از کفش محبوب ژاپنی الهام گرفته شده است.

این کفش با سیستم موسوم به “موج میزونو” می‌تواند شوک مستقیم وارده به ستون فقرات را محدود کند و بسیار مفید باشد.

مهندسان دانشگاه استنفورد تغییراتی بر روی ماسک تنفسی N۹۵ اعمال کرده‌اند و اکنون با طراحی مجدد آنها افراد می‌توانند هنگام استفاده از این ماسک‌ها اکسیژن بیشتری دریافت کنند.

این ماسک به کادر پزشکی کمک می‌کند تا اکسیژن بیشتری تنفس کنند و از عوارض جانبی کمبود اکسیژن نیز جلوگیری می‌شود. استفاده از ماسک‌های تنفسی در حین شیوع بیماری کووید-۱۹ به بحث داغی در سراسر جهان تبدیل شده بودند.

“جان ژو” (John Xu) از دانشگاه استنفورد و مهندس مکانیک علاوه بر کار این روزهای خود که مطالعه برای بررسی ساختن سلول‌های سوخت برای وسایل نقلیه نسل آینده است و اینکه چگونه فرآیندهای الکتروشیمیایی می‌توانند در هنگام شیوع ویروس کرونا موثر باشند، موفق به طراحی مجدد این ماسک‌ها شده است.

اکنون مهندسان دانشگاه استنفورد ایالات متحده راهی برای بهبود بهترین نسخه ماسک موجود پیدا کرده‌اند و در مطالعه اخیرشان این ماسک‌ها را به گونه‌ای دوباره طراحی کرده‌اند که کاربران هنگام استفاده از آن می‌توانند راحت‌تر تنفس کنند، چراکه با ماسک‌ها کاربران می‌توانند اکسیژن بیشتری دریافت کنند و این در حالی است که هنگام استفاده از ماسک‌های N۹۵ معمولی تنفس کمی مشکل است، زیرا اکسیژن را نمی‌توان راحت دریافت کرد.

استفاده از ماسک‌های N۹۵ فعلی از آنجا که کمی تنفس را برای فرد سخت‌تر می‌کند، سبب علائمی مانند سرگیجه و سردرد می‌شود. اگر افراد به مدت طولانی نیز از این ماسک‌ها استفاده کنند، ریه‌های آنها ممکن است آسیب ببیند. استفاده از این ماسک‌ها برای بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی می‌تواند خطرناک باشد؛ بنابراین هدف آنها طراحی مجدد این ماسک‌ها به گونه‌ای بود که تنفس در آن برای افراد راحت‌تر باشد و اکسیژن بیشتری دریافت کنند. هدف آنها ایجاد ماسکی بود که از فرآیندهای الکتروشیمیایی برای غنی‌سازی اکسیژن موجود در هوای محیط استفاده می‌کند.

 

منبع: ایسنا