
یک تیم موسوم به “جتمن” از توانایی جدید پرواز جت بالدار خود رونمایی کردند و نشان دادند که وسیله نقلیه پروازی آنها چگونه میتواند با سرعت بسیار بالا در ارتفاعی بینظیر قرار بگیرد.
نمایش جدید تیم “جتمن”(Jetman) و “وینس رفت”(Vince Reffet) به عنوان خلبان نقطه عطف دیگری در برخاستن از زمین سپس کمک گرفتن از چهار موتور توربینی تعبیه شده روی بالهای کربنی و پرواز در آسمان را نشان میدهد.
تیم “جتمن” پس از نشان دادن قابلیتهای وسیله نقلیه پرنده خود در دسامبر گذشته اکنون نشان میدهد که این وسیله چگونه میتواند از یک شناور الکترونیکی معلق در هوا به یک پرواز کننده فوق سریع تبدیل شود ( پرواز جت بالدار ).
قابلیت پرواز جت بالدار ، تیم جتمن را از سایر دستگاههای پرواز شخصی مانند تختههای جت(jet boards)، جت پکها(jetpacks) و لباسهای جت(jet suits) جدا میکند زیرا امکان پروازی کارآمدتر را با سرعت بسیار بالا تا سرعت ۴۰۰ کیلومتر در ساعت به همراه امکان انجام حرکات آکروباتیک بسیار جذاب حین پرواز فراهم میکند(پرواز جت بالدار در کنار هواپیما).
تیم جتمن تنها گروهی است که تاکنون توانسته دستگاه خود را به ارتفاعات بالا ببرد و در پروازهای خود در کنار هواپیماها پرواز کند.
پرواز جت بالدار در کنار هواپیما
در این ویدیوی جدید، “رفت” قبل از برخاستن، دریچه گاز و چهار توربین جت خود را امتحان میکند و سپس برمیخیزد و به ارتفاع ۱۸۰۰ متری بر فراز شهر دبی میرود که وی در نهایت با اتمام پرواز و حرکات نمایشی خود، چتر نجات خود را باز میکند تا فرودی آرام را تجربه کند.
کل این پرواز سه دقیقه به طول انجامید و نشان داد که این جت چقدر سریع میتواند خود را به آسمان برساند.
البته استفاده از چتر برای صرفهجویی در مصرف سوخت صورت میگیرد، نه اینکه این جت توانایی فرود آوردن خلبان را نداشته باشد.
انتقال از زمین به ارتفاع در این پرواز بسیار بی دردسر به نظر میرسد و وسیله با سرعت حیرت انگیزی شتاب میگیرد تا به سمت بالا حرکت کند.
محققان دستگاهی ابداع کرده اند که از رطوبت هوا برق تولید می کند و این دستگاه می تواند در ۲۴ ساعت روز و ۷ روز هفته کار کند.
محققان دانشگاه ماساچوست آمهرست دستگاهی ساخته اند که با استفاده از بخار آب از هوا برق تولید می کند و این دستگاه که «ایر ژن» نام گرفته حاوی سیم های پروتئینی بسیار ریزی است که با دریافت بخار آب از اتمسفر برق تولید می کنند.
این دستگاه ۲ الکترود را به نانوسیم های پروتئینی متصل می کند. این نانوسیم های پروتئینی توسط نوعی باکتری به نام ژئو باکتر(geobacter )تولید می شوند. باکتری های مذکور غیر آلاینده، تجدید پذیر و کم هزینه هستند.
«ژان یائو» یکی از محققان دانشگاه ماساچوست آمهرست در این باره می گوید: ما در واقع از هوا برق تولید می کنیم که ایرژن می تواند در ۲۴ روز و ۷ روز هفته انرژی پاک تولید کند.
این دستگاه قابلیت تولید برق در مناطقی با رطوبت کم ( مانند صحرای آفریقا) را نیز دارد و می تواند انرژی دستگاه های کوچک الکترونیکی را تامین کند.
ایرژن نیازمند نور خورشید یا باد نیست. این دستگاه برای تولید برق نیازمند یک فیلم نازک با ضخامت کمتر از ۱۰ میکرون از نانوسیم های پروتئینی است تا باکتری مورد نیاز را تولید کند.
محققان در مرحله بعد تصمیم دارند وصله های کوچکی تولید کنند که از فناوری ایرژن استفاده می کند و در دستگاه های دیگر نصب می شود. به این ترتیب می توان برق مورد نیاز گجت های پوشیدنی مانند مانیتورهای سلامتی و ساعت های هوشمند را تامین کرد و در نتیجه نیاز به باتری از بین می رود.
در انتهای این فیلم یک الکترود قرار دارد. همچنین الکترودی کوچکتر که فقط بخشی از فیلم را می پوشاند، روی آن قرار می گیرد. سوراخ های بسیار ریز بین نانوسیم ها شرایطی به وجود می آورد که جریان الکتریسیته بین دو الکترود تولید می شود.
فناوری جدید را نه تنها در موبایل، ساعت های هوشمند و گجت های پوشیدنی دیگر می توان استفاده کرد، بلکه در حوزه های پزشکی و انرژی های تجدید پذیر نیز کاربرد دارد.
منبع: ایسنا
دیگر اخبار مرتبط با نوآوری:
![]()
پژوهشگران دانشگاه تهران و دانشگاه علوم و فناوری چین با تمرکز بر نانوساختارهای مکسین، دستاورد جالبی در توسعه زیستحسگری الکتروشیمیایی-لومینسانس (ECL) ایجاد کردهاند و افقهای تازهای را برای تستهای تشخیصی بیماریها گشودند. به گزارش ایسنا، این گروه تحقیقاتی با بهرهگیری از خواص منحصربهفرد مکسینها، موفق به توسعه حسگرهایی فوقحساس شدهاند که توانایی تشخیص بیومارکرها را با دقت بالا و سرعت قابل توجه ارائه میدهند و افق تازهای در تحلیل نتایج تستهای پزشکی گشودهاست. سامانههای حسگری ECL طی سالهای اخیر توجه ویژهای
یکی از شرکت های دانشبنیان موفق به تولید داروی برای رای درمان سریع و ایمن کمخونی فقر آهن شد که عوارض گوارشی حداقلی و اثربخشی سریع، درمان کمخونی فقر آهن را در بیماران مزمن به شکلی هدفمند، بیخطر و مقرونبهصرفه امکانپذیر کرده است. به گزارش ایسنا، کمخونی فقر آهن یکی از گستردهترین اختلالات تغذیهای و خونی در جهان بهشمار میرود؛ بهطوریکه بنا بر گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از دو میلیارد نفر در سراسر دنیا از درجاتی از کمبود
اکثر افرادی که به دیابت مبتلا هستند برای تنظیم قند خون خود باید روزانه حداقل دو دوز انسولین تزریق کنند. محققان اکنون برای آسانتر کردن این فرآیند بر روی رباتی کار میکنند که درون بدن قرار میگیرد و با یک کپسول خوراکی شارژ میشود. گروهی از محققان ایتالیایی به تازگی مقالهای در مجلهی "Science Robotics" منتشر کردهاند و در آن سیستم دو بخشی به نام "PILLSID" را معرفی کردهاند. این سیستم شامل یک پمپ انسولین قابل کاشت در بخش
یک شرکت کانادایی با دریافت حمایت مالی از دولت کانادا به دنبال ایجاد زیرساخت برای تولید نانوپوشش خوداستریل شونده هبرای مقابله با ویروس کرونا است. نانوپوشش خوداستریل شونده موسوم به NanoCleanSQ در فهرست فناوریهایی قرار دارد که دولت کانادا در قالب برنامه نسل جدید تولید در کانادا از آنها حمایت خواهد کرد. این نانوپوشش میتواند ویروسهایی نظیر کووید ۱۹ را به سرعت از بین ببرد. در حالت عادی هفتهها زمان نیاز است تا این کار انجام شود، این نانوپوشش
هورمون جنسی استروژن نقش مهمی در سلامت و باروری زنان دارد. سطح بالای استروژن در بدن با سرطانهای پستان و تخمدان همراه است، در حالی که سطح پایین استرادیول میتواند منجر به پوکی استخوان، بیماری قلبی و حتی افسردگی شود. (استروژن دستهای از هورمونها است که استرادیول بهعنوان مهمترین شکل آن است). استرادیول همچنین برای خصوصیات جنسی ثانویه در زنان و تنظیم چرخه تولید مثل ضروری است. بهدلیل عملکردهای فراوان، هورمون استرادیول اغلب به طور خاص توسط پزشکان بهعنوان بخشی
پژوهشگران آمریکایی، نوعی حسگر هوشمند ابداع کردهاند که میتواند میزان خارش پوست کاربر را اندازهگیری کند. یک حسگر پوشیدنی میتواند با ردیابی این که چند بار پوست خود را خراشیدهاید، شدت خارش پوست را اندازهگیری کند. پژوهشگران "دانشگاه نورثوسترن"(Northwestern University) آمریکا، یک حسگر نرم ضد آب ابداع کردهاند که میتواند این کار را انجام دهد. این حسگر به پشت دست میچسبد و حرکت خاراندن را به واسطه امواج صوتی تولید شده با کشیدن ناخن روی پوست اندازهگیری میکند. خارش
محققان انگلیسی با استفاده از هوش مصنوعی و بازوی رباتیک روش نوینی برای انجام کولونوسکوپی ابداع کرده اند که راحت تر است و درد کمتری برای بیمار همراه دارد. محققان دانشگاه لیدز انگلیس یک بازوی رباتیک مجهز به هوش مصنوعی ابداع کرده اند که می تواند با استفاده از آهنربای خارجی دوربین پروب را در مسیر روده هدایت کند و به این ترتیب فرایند کولونوسکوپی با درد کمتری انجام شود. این فرایند برای بیمار ناخوشایند و دردناک است و
محققان موفق به تولید چسب زخم جدیدی شده اند که با کنترل میزان جذب اکسیژن در بافت پیوندی زده شده از شکست عملهای جراحی پیوند اعضا جلوگیری میکند. موفقیت عملهای جراحی پیوند اعضا و وادار کردن بافتهای پیوند زده شده به فعالیت مانند بافتهای عادی و اصلی همیشه فرایندی پرچالش بوده است و برای موفقیت در این زمینه تضمین اکسیژن رسانی به بافت پیوندی اهمیت زیادی دارد و حالا یک چسب زخم بزرگ بانداژ به کمک پزشکان آمده است.
گروهی از محققان سنگاپوری روش جدیدی را برای تزریق انسولین با استفاده از آهن ربا ابداع کردهاند که درد و رنج این کار را کاهش میدهد. در این روش که الهام گرفته از طب سنتی چین است، از آهن ربا برای جمع کردن پوست و وارد آوردن فشاری مختصر به آن استفاده میشود و از این طریق مسیری برای انتقال انسولین به داخل بدن به شیوهای ایمن و مؤثر ابداع میشود. استفاده آزمایشی از این روش بر روی موشها
منابع انرژی تجدید پذیر، مانند باد و انرژی خورشیدی، میتوانند باعث کاهش وابستگی مردم جهان به سوختهای فسیلی شوند. اما پیش از آن، شرکتهای انرژی به روشی ایمن و مقرون به صرفه برای ذخیره انرژی نیاز دارند تا پس از ذخیره بتوان از این انرژی استفاده کرد. باتریهای لیتیوم-یونی عظیم میتوانند این کار را انجام دهند، اما ایمن نیستند و همچنین منابع لیتیوم محدود است. اکنون، محققان در مقالهای که در مجلهی "نانو لترز"(Nano Letters) چاپ شده میگویند که
در چین روشی جدید برای تزریق انسولین به بدن ابداع شده که نیازی به استفاده از سوزن ندارد و مهمترین مزیت آن کاهش درد و رنج ناشی از استفاده مداوم از سوزن است. افراد مبتلا به دیابت باید به طور مرتب به خود انسولین تزریق کنند تا سطح قند خون آنها تنظیم شود. تعداد این موارد تزریق بستگی به نوع دیابت افراد از دو تا چهار بار در روز متفاوت است. تزریق مداوم انسولین با سوزن باعث تشکیل سلولهای
محققان دانشگاه صنعتی شاهرود با همکاری پژوهشگران چندین دانشگاه معتبر بینالمللی از جمله دانشگاه KLE هند، دانشگاه پلیتکنیک شیآن و دانشگاه جنگلداری نانجینگ چین، موفق به طراحی و ساخت الیاف نانوساختاری شدند که ویژگی خودترمیمی، مقاومت در برابر خستگی و پیری و انعطافپذیری بالا را در کنار هم دارند. به گزارش ایسنا، این دستاورد که بر پایه ترکیب پلییورتان و نانوبلورهای سلولز به دست آمده، میتواند تغییراتی در حوزه منسوجات پوشیدنی هوشمند ایجاد کند؛ چرا که یکی از چالشهای اساسی در