ایو رسی بال هایی ساخته که به انسان قدرت پرواز می دهد ( پرواز توسط بالهای جت ) . برای پرواز با بال، فرد باید از هواپیما یا بالگرد می پرید و حالا سیستم عمودپرواز خودرانی برای بال ها ابداع شده است.
«ایو رسی»، خلبان سوئیسی و مردی که با بال های جتی پرواز می کند به تازگی ویدئوی جدیدی منتشر کرده است که برای پرواز لازم نیست از هواپیما یا بالگرد پایین بپرد و اکنون می تواند با استفاده از یک سیستم VTOL(عمودپرواز) خودران به راحتی از روی زمین بلند شود ( پرواز توسط بالهای جت ).
یکی از مشکلات بال های جتی رسی ناتوانی آن برای شروع پرواز از روی زمین بود که پس از شروع پرواز، از ارتفاع زیاد با کمک این بال ها کمی مشکل بود اما پس از مدتی رسی به راحتی در آسمان اوج می گرفت.
اکنون بال های جتی او مجهز به ۴ موتور جدید و قدرتمندترJetcatP۵۵۰ شده اند. به این ترتیب بال ها نیروی لیفت کافی در اختیار دارند تا با حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت به سمت بالا پرواز کنند و برای این منظور رسی با گروهی از محققان سوئیسی همکاری کرد تا سیستم عمود پرواز خودران ( پرواز توسط بالهای جت ) را بسازد.
در همین راستا او ویدئویی از این بال های جتی مجهز به سیستم عمودپرواز جدید را منتشر کرده است.
پرواز توسط بالهای جت
محققان انجمن شیمی آمریکا موفق به ساخت حسگر خودترمیمی شده‌اند که توانایی اندازه‌گیری میزان الکترولیت موجود در عرق بدن را دارد.
برای ساخت این حسگر خودترمیم محققان الکترودهایی از جنس رشته‌های فیبر کربن را با استفاده از نوعی پلیمر مبتنی بر اسید سیتریک پوشاندند. بدین ترتیب به محض ایجاد خراش یا برش، ساختار الکترودها از طریق پیوندهای هیدروژنی پلیمر به سرعت ترمیم می‌شود. سپس این رشته‌ها را که توانایی تشخیص یون‌های پتاسیم و سدیم را دارند روی یک هدبند دوختند و یک مدار الکترونیکی با قابلیت اتصال بی‌سیم را درون هدبند تعبیه کردند تا اطلاعات را برای یک گوشی هوشمند ارسال کند.
در آزمایش اولیه این هدبند میزان الکترولیت موجود در عرق داوطلبان را در طول ۵۰ دقیقه فعالیت فیزیکی با دقت بالایی اندازه‌گیری کرد و در جریان آزمایش، محققان رشته‌های حسگر را با استفاده از قیچی بریدند که تنها در طول ۲۰ ثانیه این رشته‌ها به حالت اولیه بازگشتند و کارآیی خود را به دست آوردند.
عرق انسان حاوی نشانگرهای زیستی مانند متابولیت‌ها، الکترولیت‌ها و فلزات سنگین است که امکان ارزیابی وضعیت سلامت و حتی تشخیص بیماری‌ها را در اختیار می‌گذارند. به همین علت در سال‌های اخیر، حسگرهای عرق به اشکال مختلفی از انواع برچسب‌ها گرفته تا خالکوبی روی پوست، توسعه یافته‌اند، اما عملکرد این حسگرها همواره در اثر آسیب‌های ناشی از حرکات طبیعی، دچار اختلال شده است.
منبع: خبرگزاری مهر