
دو شرکت هوندا و تویوتا با همکاری یکدیگر تغییراتی در اتوبوسهای عادی ایجاد کرده اند تا آنها را به منبع شارژ سیار وسایل الکترونیکی در زمان وقوع حوادث و سوانح مبدل کنند.
وقتی که سانحهای رخ میدهد و دسترسی به برق قطع میشود و یافتن منبع شارژ سیار برای شارژ سریع وسایل الکترونیکی به یک چالش جدی مبدل میشود. از همین رو، شرکتهای تویوتا و هوندا اتوبوسهای برقی را به منابع تأمین انرژی سیار (منبع شارژ سیار) مبدل کردهاند تا نیاز فوری به برق بعد از وقوع سیل، زلزله، توفان و غیره برطرف شود.
این ایستگاه برق سیار در زمان استفاده آزمایشی بر روی یک اتوبوس با موفقیت توانست برق مورد نیاز دهها کاربر را به طور همزمان تأمین کند. هنوز مشخص نیست آیا برنامهای برای تولید انبوه این اتوبوسها وجود دارد یا خیر و هزینه تمام شده تولید اتوبوسهای مذکور به چه میزان خواهد بود.
بر همین اساس یک ژنراتور برقی بر روی برخی اتوبوسهای مصرف کننده سوختهای فسیلی نصب میشود. این ژنراتورها موسوم به ۲۰ LiB-AID E۵۰۰ توسط شرکت هوندا تولید شده اند و قادر به تولید ۴۵۴ کیلووات ساعت برق با خروجی ۱۸ کیلوواتی هستند.
اتوبوسهای یادشده علاوه بر اعزام به نقاط سانحه دیده برای تأمین برق عمومی رویدادهایی همچون کنسرت و مهمانی در محلهای باز نیز قابل استفاده هستند.
پژوهشگران هندی، مولکول کوچکی ابداع کردهاند که میتواند به تشخیص به موقع سرطان ریه کمک کند.
پژوهشگران “مرکز تحقیقات علمی پیشرفته جواهر لعل نهرو”(JNCASR) هندوستان، اخیرا دارویی برای تشخیص سرطان ریه ارائه دادهاند که شایعترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان به شمار میرود و تشخیص آن در مراحل ابتدایی دشوار است.
تشخیص و تصویربرداری از ساختارهای موسوم به “G-quadruplex” یا “GQ”، برای تشخیص سرطان بسیار امیدوارکننده است و به خاطر پویایی و تنوع ساختاری، چالشهای بسیاری را نیز در پی دارد.
این گروه پژوهشی، مولکول کوچکی ابداع کردند که میتواند پروتئین تنظیم کننده موسوم به “Bcl-۲” را با واکنش فلورسنت و فعالیت ضد سرطان مشخص کند و یک روش برای تشخیص سرطان ریه با کمک تصویربرداری از ساختار GQ باشد.
به گفته پژوهشگران، فعالیت این مولکول موسوم به “TGP۱۸”، با تشخیص Bcl-۲ و فعالیت ضد سرطان آن و همچنین تصویربرداری از بافت صورت میگیرد.
ساختارهای موسوم به GQ، ساختارهایی هستند که طیف گستردهای از فرآیندهای سلولی از جمله بیان چندین آنکوژن را تنظیم میکنند. تثبیت GQ در سلولهای سرطانی، موجب افزایش فشار و آسیب رسیدن به DNA میشود؛ در نتیجه این ساختار میتواند هدف امیدوارکنندهای برای شیمیدرمانی باشد.
بررسیهای این گروه پژوهشی نشان میدهد که دوز پایینی از مولکول TGP۱۸ میتواند به فعالیت علیه سرطان ریه کمک کند و ویژگی داروهای ضد سرطان را داشته باشد که در دوز بالا مورد استفاده قرار میگیرند. این مولکول میتواند به واسطه تصویربرداری از بافت تومور، به محل تومور مورد نظر برسد.
به رغم تلاشهای چشمگیر برای ادغام خواص درمانی و تشخیصی در یک فرمول، هیچ گزارش منسجمی در مورد تشخیص با کمک مولکولهای کوچک وجود ندارد و هیچ مولکولی برای تشخیص GQ در گزارشها معرفی نشده است.
این روش میتواند به ارائه داروهای مرتبط با هر نوع سرطان کمک کند و پیامدهای خوبی برای درمانهای شخصیسازی شده داشته باشد.
منبع: خبرگزاری مهر