پژوهشگران “دانشگاه ملی سنگاپور” لباس هوشمندی ابداع هوشمند ابداع کرده‌اند که می‌تواند امکان اتصال به بلوتوث و وای‌فای را برای کاربر فراهم کند .
ابزارهای پوشیدنی مانند ساعت‌ها و حسگرهای هوشمندی که ضربان قلب را بررسی می‌کنند و در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته‌اند.
این ابزار برای افرادی که نگران سلامت و تناسب اندام خود هستند و بسیار ارزشمند هستند اما به نظر می‌رسد پژوهشگران “دانشگاه ملی سنگاپور”(NUS)، فناوری‌های پوشیدنی را به سطح کاملا جدیدی انتقال داده‌اند (اتصال به بلوتوث و وای‌فای).
با پیشرفت سریع فناوری‌های پوشیدنی و افزایش کمال داده‌هایی که آنها انتقال می‌دهند، نیاز به ابداع روشی برای اتصال یکپارچه و کارآمد این دستگاهها برای همه به خصوص کسانی که همزمان از بیش از یک دستگاه استفاده می‌کنند، به موضوع مهمی تبدیل شده است.
پژوهشگران در پروژه خود، لباس‌های هوشمندی ابداع کردند که می‌توانند کاربر را به یک صفحه مدار انسانی تبدیل کنند و اتصال بین دستگاه‌های پوشیدنی او را افزایش دهند.
“جان هو”(John Ho)، استادیار دانشگاه ملی سنگاپور و سرپرست این پروژه گفت: گروه پژوهشی ما، یک بافت هوشمند ابداع کرده است که می‌تواند امواج رادیویی مانند بلوتوث و وای‌فای را روی سطح لباس هدایت کند.
بافت رسانای این لباس می‌تواند یک شبکه حسگر بی‌سیم تشکیل دهد که موجب می‌شود ابزار بتوانند به انتقال داده‌ها با سیگنالی بپردازند که 1000 بار قوی‌تر از فناوری‌های معمول است.
اتصال به بلوتوث و وای‌فای با لباس هوشمند
امواج رادیویی بلوتوث و وای‌فای که تقریبا همه حسگرهای بدنی برای اتصال به تلفن‌های همراه و ابزار الکترونیکی پوشیدنی از آنها استفاده می‌کنند، معمولا هنگام انتشار، از همه جهت‌ها خارج می‌شوند و به از دست رفتن بیشتر انرژی می‌انجامند. نتیجه این شرایط، کاهش چشمگیر کارآیی ابزار پوشیدنی به دلیل مصرف بیشتر باتری آن است که فقط برای برقراری ارتباط با ابزار دیگر صورت می‌گیرد.
دکتر “لی پیو مان”(Lee Pui Mun)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نوارهای بیرونی لباس، مانند مسیری برای امواج سطحی عمل می‌کنند تا آنها را به صورت بی‌سیم در اطراف بدن بگرداند؛ در حالی که نوارهای داخلی لباس، از انتشار سیگنال به سوی بدن کاربر پیشگیری می‌کنند.
ماده مورد استفاده در این لباس، از الیاف فولاد ضد زنگ ساخته شده که با دوختن یا چسب پارچه، به سطح بیرونی لباس متصل می‌شوند. قسمت داخلی این لباس نیز از نوارهای رسانای بی‌سیم تشکیل شده است.
بدین ترتیب، انرژی بیشتری از سیگنال‌ها در بدن متمرکز می‌شود و به همه جهت‌ها نمی‌رود؛ در نتیجه تجهیزات الکترونیکی که در مجاورت این نوارها قرار دارند، انرژی کمتری را به کار می‌برند و می‌توانند سیگنال‌های ضعیف‌تر را شناسایی کنند.
محققان دستگاهی ابداع کرده اند که از رطوبت هوا برق تولید می کند. این دستگاه می تواند در ۲۴ ساعت روز و ۷ روز هفته کار کند.
محققان دانشگاه ماساچوست آمهرست دستگاهی ساخته اند که با استفاده از بخار آب از هوا برق تولید می کند. این دستگاه که «ایر ژن» نام گرفته حاوی سیم های پروتئینی بسیار ریزی است که با دریافت بخار آب از اتمسفر برق تولید می کنند.
این دستگاه ۲ الکترود را به نانوسیم های پروتئینی متصل می کند. این نانوسیم های پروتئینی توسط نوعی باکتری به نام ژئو باکتر(geobacter )تولید می شوند. باکتری های مذکور غیر آلاینده، تجدید پذیر و کم هزینه هستند.
«ژان یائو» یکی از محققان دانشگاه ماساچوست آمهرست در این باره می گوید: ما در واقع از هوا برق تولید می کنیم. ایرژن می تواند در ۲۴ روز و ۷ روز هفته انرژی پاک تولید کند.
این دستگاه قابلیت تولید برق در مناطقی با رطوبت کم ( مانند صحرای آفریقا) را نیز دارد و می تواند انرژی دستگاه های کوچک الکترونیکی را تامین کند.
در انتهای این فیلم یک الکترود قرار دارد. همچنین الکترودی کوچکتر که فقط بخشی از فیلم را می پوشاند، روی آن قرار می گیرد. سوراخ های بسیار ریز بین نانوسیم ها شرایطی به وجود می آورد که جریان الکتریسیته بین دو الکترود تولید می شود.
ایرژن نیازمند نور خورشید یا باد نیست. این دستگاه برای تولید برق نیازمند یک فیلم نازک با ضخامت کمتر از ۱۰ میکرون از نانوسیم های پروتئینی است تا باکتری مورد نیاز را تولید کند.
محققان در مرحله بعد تصمیم دارند وصله های کوچکی تولید کنند که از فناوری ایرژن استفاده می کند و در دستگاه های دیگر نصب می شود و به این ترتیب می توان برق مورد نیاز گجت های پوشیدنی مانند مانیتورهای سلامتی و ساعت های هوشمند را تامین کرد و در نتیجه نیاز به باتری از بین می رود.
فناوری جدید را نه تنها در موبایل، ساعت های هوشمند و گجت های پوشیدنی دیگر می توان استفاده کرد، بلکه در حوزه های پزشکی و انرژی های تجدید پذیر نیز کاربرد دارد.
منبع: ایسنا